BREAKFAST ON PLUTO reż.: Neil Jordan, scen.: (na podst. powieści Patricka McCabe’a): Neil Jordan, zdj.: Declan Quinn, muz.: Anna Jordan
w.: Cillian Murphy (Patrick „Kicia” Brady), Liam Neeson (ojciec Bernard), Stephen Rea (Bertie), Brendan Gleeson (wujek Bulgaria), Gavin Friday (Billy Hatchet), Laurence Kinlan (Irwin), Ruth Negga (Charlie), Morne Botes (Jason), prod.: Irlandia / Anglia 2005 (135 min)

 Ta historia – w reżyserii Irlandczyka Neila Jordana - opowiada o niepowodzeniach Kici, radosnego transwestyty dorastającego przy irlandzkiej granicy w latach 70. Podczas podróży do Londynu w poszukiwaniu dawno zaginionej matki, on – czy też ona – spotyka brutalnego melancholijnego magika o imieniu Womble, nadzwyczaj życzliwego brytyjskiego detektywa, a także dowiaduje się o planach dotyczących bombardowania kontynentu przez Irlandzką Armię Republikańską.
PANI HENDERSON (Mrs. Henderson Presents) reż.: Stephen Frears, scen.: Martin Sherman, zdj.: Andrew Dunn, muz.: George Fenton
w.: Judi Dench (Laura Henderson), Bob Hoskins (Vivian Van Damm), Will Young (Bertie), Kelly Reilly (Maureen), Thelma Barlow (Lady Conway), Christopher Guest (Lord Cromer), Elise Audeyev (Millerette), Anna Brewster (Doris), Shona McWilliams (Gracie Kramer), Camille O’Sullivan (Jane), Doraly Rosen (Maggie), Sarah Solemani (Vera), Natalia Tene (Peggy), prod.: Anglia 2005 (103 min)

       Chociaż pani Henderson (Judi Dench) jest wdową, nie zamierza spędzić reszty życia na grze w brydża. Jej życie to Windmill Theatre, a Vivian Van Dam (Bob Hoskins) staje się jej partnerem i najzagorzalszym przeciwnikiem. Niemcy bombardują Londyn, lecz jedynym, o czym się mówi jest ryk w Windmill Theatre, po tym, jak Laura przekonuje Lorda Cromera (Christopher Guest), by pozwolił jej aktorkom na coś niewyobrażalnego: nagość.  Pani Henderson stawia na nogi naród, rzucony przez wojnę na kolana.

RYTM TO JEST TO! (Rhytm Is It!) reż.: Thomas Grube, Enrique Sanchez Lansch, zdj.: René Dame, Marcus Winterbauer, muz.: Wickeds Karim, Sebastian Elias
w.: Simon Rattle, Royston Maldoom, Susannah Broughton, Marie Theinert, Martin Eisentraut, Volker Eisenach, Miriam Pech, Olayinka Shitu, prod.: Niemcy 2004 (100 min) 

Taniec jako działanie integracyjne. Jako szansa wyjścia z samotności, z etnicznego getta. „Nie myślcie, że to tylko taniec”- mówi w dokumencie „Rytm to jest to!” choreograf Royston Maldoom do młodych uczestników projektu „Święto wiosny”.- Ten taniec zmieni wasze życie”. Przypomina się musical „Sława” Alana Parkera. A z nowszych filmów- szwedzki przebój „Jak w niebie”. Dokument „Rytm to jest to!” został skonstruowany na podobnej, musicalowej zasadzie: oczami kilkorga bohaterów oglądamy przygotowania do wielkiego występu, który ma „zmienić ich życie”. Animatorami całego przedsięwzięcia są sławni artyści. Oni też, zanim stali się wielkimi dyrygentami czy choreografami, byli samotnikami, outsiderami, wyrzutkami.

PRZETRZYMAĆ TĘ MIŁOŚĆ (Enduring Love), reż.: Roger Michell, scen. (na podstawie powieści Iana McEwana): Joe Penhall, zdj.: Haris Zambarloukos, muz.: Jeremy Sams
w.: Daniel Craig (Joe Rose), Samantha Morton (Claire), Rhys Ilfans (Jed Parry), Bill Weston (dziadek), Lee Sheward (John Logan), Nick Wilkinson (farmer), Billy Nighy (Robin), Susan Lynch (Rachel), Ben Whishaw (Spud), Justin Salinger (Frank), prod.: Anglia 2004 (100 min)

Oparty na słynnej powieści Iana Mc Ewana film to psychologiczny thriller o tym, jak los kształtuje nasze związki, jak przypadek zmienia nasze życie i jak z chaosu wyłania się znaczenie.
KLIMT reż.: Raoul Ruiz, scen.: Raoul Ruiz, zdj.: Ricardo Aronovich, muz.: Jorge Arriagada
w.: John Malkovich (Gustav Klimt), Veronica Ferres (Emilie Flöge), Saffron Burrows (Lea De Castro), Stephen Dillane (sekretarz), Paul Hilton (Octave Herzog), prod.: Austria/Francja/Niemcy/Anglia 2006 (97 min)

John Malkovich został obsadzony w roli Gustawa Klimta pewnie nieprzypadkowo. Aktor wszak znakomity, gotów wykrzesać iskrę z każdej roli, a poza tym obdarzony nazwiskiem natychmiast kojarzącym się z Mitteleuropą. Jednak w filmie Ruiza nie ma zbyt wiele do zagrania, choć twórca „Secesji Wiedeńskiej” był postacią nader malowniczą. Skandalista i dzieciorób, syfilityk, a w końcu wariat, przeszedł do historii sztuki jako jeden z najoryginalniejszych, a zarazem najlepiej rozpoznawalnych twórców XX-wiecznego malarstwa. Malował głównie kobiece akty i portrety – płaskie, ale nie statyczne, przesycone jednocześnie subtelną zmysłowością i dekadenckim zepsuciem.