w.: Pavel Liška, Tatiana Vilhelmová, Zdeněk Raušer
Nagroda za reżyserię na MFF w Rotterdamie’2002; nagroda za reżyserię na MFF w San Francisco’2002
Zabita dechami wieś na Morawach, oddalona od cywilizacji o lata świetlne. Ludzie żyją tu z dnia na dzień, w poczuciu beznadziei, bez perspektyw. Ich przestrzeń życiowa rozpięta jest między zrujnowanym kościołem a knajpą, gdzie wódka leje się strumieniami. Tam, gdzie nic się nie dzieje, do rangi pamiętnego wydarzenia urasta zabawa w miejscowej remizie, na której pojawia się... Michael Jackson. Sláma buduje swą opowieść z drobnych scen, nasyconych celnymi obserwacjami i ciepłym, autoironicznym humorem, jaki pamiętamy choćby z filmów Formana i Menzla. Im bliżej obcujemy z bohaterami filmu, przekonujemy się, że ich życie nie jest w gruncie rzeczy tak całkiem pozbawione sensu. A nawet, mimo rozczarowań, tęsknot i niespełnionych marzeń, czują się w tym mikroświecie na swój sposób szczęśliwi. Znakomity film, jeden z najlepszych czeskich filmów obecnej dekady.
