JAK W RODZINIE
PIĘŚCI W KIESZENI reż.: Marco Bellocchio, Wlochy 1965 (98’
scen.: Marco Bellocchio, zdj.: Alberto Marrama, muz.: Ennio Morricone
w.: Lou Castel (Alessandro),Paola Pitagora (Giulia),Marino Mase (Augusto), Pier Luigi Trogilio (Leone), Lilliana Gerace (matka), Jennie MacNeil (Lucia)
Nagroda za reżyserię na MFF w Locarno 1965
Niewidoma matka wraz z trzema synami i córką mieszka na wsi w rodzinnej posiadłości. Dwaj młodsi bracia są chorzy na epilepsję, ciężar utrzymania rodziny spoczywa więc na najstarszym, Auguście. W chorym Alessandro rozwija się agresja skierowana przeciwko rodzinie, zaś Augusto udaje przed samym sobą iż nie pojmuje wyraźnych aluzji brata, dając mu tym samym przyzwolenie na realizację potwornych planów.
ŻYCIE RODZINNE reż.: Krzysztof Zanussi, Polska 1971 (91')
scen.: Krzysztof Zanussi, zdj.: Witold Sobociński, muz.: Wojciech Kilar
w.: Daniel Olbrychski, Jan Kreczmar, Halina Mikołajska, Maja Komorowska, Jan Nowicki
Studium charakterów: konflikt pokoleniowy między synem, który zerwał z domem odcinając się od rodzinnych korzeni, a jego ojcem, niepogodzonym z rzeczywistością, prowadzącym żałosną egzystencję pod jednym dachem ze zdziwaczałą ciotką i niezrównoważoną psychicznie córką. W zrujnowanej willi, pozostałej z dawnej świetności, odbywa się rodzinne spotkanie – dramatyczna konfrontacja postaw.
SANCHEZ I JEGO DZIECI reż.: Hal Bartlett, Meksyk/USA 1978 (115’)
scen. (na podst. powieści Oskara Lewisa): Cesare Zavattini, Hall Bartlett, zdj.: Gabriel Figueroa, muz.: Chuck Mangione
w.: Anthony Quinn, Lupita Ferrer, Lucia Mendez, Duncan Quinn
Film opowiada losy meksykańskiej rodziny osiadłej w sercu Mexico City. Jesus Sanchez, ciągle popada w konflikty ze swoimi dziećmi. Córka, marząca o studiach, bezkompromisowa i piekielnie ambitna, pierwsza buntuje się przeciwko wszechwładzy ojca i odchodzi z domu. Starszy syn pasjonuje się hazardem, młodszy ma problemy z prawem, najmłodsza córka szuka zaś męża byle tylko wyrwać się z domu. Dzieci odchodzą nie w wyniku dorastania, ale z powodu konfliktu, sprzeciwu wobec rodzinnej dyscyplinie i wymaganemu posłuszeństwu.
AVALON reż.: Barry Levinson, USA 1990 (126’)
scen.: Barry Levinson, zdj.: Allan Davian, muz.: Randy Newman
w.: Armin Muller- Stahl, Joan Plowright, Aidan Quinn, Elizabeth Perkins, Kevin Pollak), Leo Fuchs, Eve Gordon,Lou Jacobi, Israel Rubinek, Elijah Wood
Nagroda Gildii Amerykańskich Scenarzystów Filmowych, 1991 za najlepszy scenariusz oryginalny
Saga rodzinna rozgrywająca się na przestrzeni półwiecza. Historia pięciu żydowskich braci Krichinskych, którzy w 1914 roku wyjeżdżają ze Europy Wschodniej by znaleźć lepszą przyszłość w Stanach Zjednoczonych. Narratorem rodzinnej historii jest Sam Krichinsky. Opowiada wnukom o swych pierwszych wrażeniach z dnia przybycia do Avalon, trudnościach asymilacji w nowym środowisku, losach kolejnych członków rodziny, mniej lub bardziej ważnych wydarzeniach. Film ten, składający się właściwie z mnóstwa anegdot, tworzy panoramę emigracji w Ameryce.
