BAJKI SZCZURA FINKA reż. Ron Mann, Kanada 2006 (76')

Festiwale: Festiwal Filmowy w Toronto'2006

Kiedy po zakończeniu II wojny światowej amerykańskie fabryki powróciły do produkcji aut, Amerykanie zastąpili stare wozy nowymi, zaś wokół miast rozrosły się dzikie cmentarzyska niepotrzebnych maszyn. Wielu ludzi zaczęło buszować po złomowiskach i odnawiać zapomniane samochody. To, co początkowo rozładowywało nerwy weteranów wojennych zamieniło się w jedną z większych subkultur lat 50-tych. Jednym z pionierów tego ruchu był Ed „Big Daddy” Roth, wynalazca, konstruktor niebanalnych karoserii, projektant zdobień na odnawianych autach, wreszcie twórca postaci Rata Finka, ikony ruchu Hot Rod. Rat Fink to dziki, śmierdzący i odrażający zwierz - wyraz sprzeciwu wobec „mikimausyzacji” społeczeństwa.

 

CZARNE SŁOŃCE  reż. Gary Tarn, Wielka Brytania 2005 (70’)
 
Nagrody i Festiwale:  MFF w Londynie 2005 (nominacja w kategorii Najlepszy Dokument, Nagroda Griersona), Nominacja do Nagrody BIFA 2005 (w kategorii Najlepszy Dokument), MFF w Rotterdamie 2005, MFF w Miami 2006, Festiwal Filmów Dokumentalnych w Salonikach 2006, Festiwal w Mar Del Plata 2006, DOX, Kopenhaga 2006 (Najlepszy Film)

Jest wiosenny wieczór 1978 roku. Francuski malarz i filmowiec Huques de Montalembert w swoim nowojorskim mieszkaniu zastaje dwóch włamywaczy. Wywiązuje się walka. Jeden z mężczyzn oblewa twarz Huques’a terpentyną. Montalembert traci wzrok.
Do tej chwili Huques de Montalembert osobiście nie znał nikogo, kto nie widzi. Pewnego dnia sam stał się jedną z takich osób. Huques krok po kroku uczy się żyć na nowo – nie polega to jednak na ucieczce od świata. Wprost przeciwnie – bohater filmu widzi coraz więcej. Jego życie nabiera niezwykłej intensywności. Samotnie podróżuje po świecie, swoje wrażenia przelewa na papier. Autor filmu Gary Turn podjął się zadania niezwykłego – pokazania czegoś, czego… nie widać. Z połączenia fascynujących zdjęć oraz narracyjnego komentarza powstało poetyckie, niezwykłe dzieło o niezwykłym życiu.

 

KLASZTOR. PAN VIG I ZAKONNICA  reż. Pemille Rose Grønkjær, Dania 2006, (84’) 

Nagroda Joris Ivens za najlepszą reżyserię na MFF dokumentalnych w Amsterdamie'2006,
zwycięzca konkursu o nagrodę Millennium Planete Doc Review’2007

 

Zakonnica Amwroszia oraz Matuszka, jej przełożona, właśnie przyjechały do zamku Jorgena Laursena Viga w Danii. Ze swego klasztoru w Rosji przywiozły mu ikonę. Starcowi ikona się podoba. Czyni znak krzyża, zachwyca się, jest wyraźnie wzruszony. Ale ikony nie całuje… Nie uznaje jej za świętą. Z pomocą Amwroszii chce w swym zamku założyć prawosławny klasztor, jednak unika podjęcia ostatecznej decyzji ...

 

OBÓZ JEZUSA  reż.  Heidi Ewing, Rachel Grady, USA 2006 (87’)

Wyróżnienie na festiwalu Planete Doc Review'2007

Bohaterka filmu, pastor Becky Fisher należy do społeczności Ewangelików. Całą energię wkłada w organizowanie obozów wyznaniowych dla dzieci - „Kids on Fire”. Ewangelicy wkładają wiele starań w stworzenie „Armii Boga”, której „żołnierzy” rekrutuje się wśród najmłodszych Amerykanów. Dzieci są bowiem najbardziej podatne na indoktrynację. Becky Fisher ma na tym polu wielkie zasługi.
Kamera z bliska rejestruje najbardziej emocjonujące momenty działania charyzmatycznej pastor. Gdy doprowadza podopiecznych do duchowej ekstazy i histerycznych drgawek, sprawia, że mówią językami i płaczą poruszeni obecnością Ducha Świętego ma się wrażenie wkraczania w czyjąś intymność. Jednak kościół ewangelicki ma to do siebie, że tam eksponuje się emocje a chwalić Boga można na wiele sposobów.

 

SFABRYKOWANY KRAJOBRAZ  reż. Jennifer Baichwal,  Kanada 2006 (90’)

Nagroda za Najlepszy film na FF w Toronto'2006

“Pewnego dnia uświadomiłem sobie, że dookoła mnie nie zostało nic naturalnego. Zmiany, jakim pod wpływem przemysłu uległa natura – oto, czym się zajmuję”.
Sfabrykowany krajobraz to zapis pracy artysty – fotografa Edwarda Burtyńskiego. Burtyński jest autorem wielkoformatowych zdjęć, których bohaterami jest wielki przemysł: kamieniołomy, fabryki, kopalnie, składy śmieci, złomowiska. Fotografuje skutki działania człowieka w całej ich potworności. Robi to jednak w sposób „piękny” i „poruszający”,  co nadaje głębszy sens pytaniom o etykę lub estetykę.