IRONIA LOSU (Ironija sudby, ili s legkim parom) reż.: Eldar Riazanow, Władimir Nachawcew; scen.: Eldar Riazanow, Emil Bragiński; zdj.: Aleksandr Borysow; muz.: Mikael Tariwerdijew; ZSRR 1975 (184 min)

w.:Barbara Brylska (Nadia), Andriej Miagkow (Żenia), Aleksander Bielawski (przyjaciel Żeni), Juri Yakovlev Gotlib Roninson (towarzysz Żenii na lotnisku), Lyubov Sokolova (matka Nadii), Aleksandr Szirwindt (Paweł, przyjaciel Żenii), Olga Naumenko (Galia), Georgij Burkow (Misza, przyjaciel Żenii), Lija Achedżakowa (przyjaciółka Nadii), Eldar Riazanow (współpasażer Żeni w samolocie), Valentina Talyzina (głos Nadii)

"Nietypowa historia, która mogła się wydarzyć tylko i wyłącznie w noc sylwestrową" - tak nazwali autorzy najbardziej lubianą w Rosji komedię Eldara Riazanowa.  Przyjaciele udali się do ruskiej bani żeby według tradycji zmyć z siebie wszystko co niedobre... Porządnie wymyli się, a przy okazji nieźle się upili  z okazji planowanego ślubu jednego z nich - Zeni Łukaszyna. Po czym przez pomyłkę wepchnęli Żenie  do samolotu Moskwa - Petersburg. Poskutkowało to stworzeniem jednego z najlepszych filmów  w historii kina rosyjskiego. Eldarowi Riazawinowi udało się w tym filmie wszystko - od miękkiej intonacji sylwestrowej po wspaniały zespół aktorski.
 
 
WESOŁY JARMARK (Kubanskie kozaki)  reż.: Iwan Pyrjew; scenariusz: Nikołaj Pogodin; zdj.: Walentyn Pawłow; muz.: Isaak Dunajewskij ZSRR 1949 (115 min)
w.: Marina Ładynina (Galina Perieswietowa), Siergiej Łukjanow (Gordziej Woron), Władimir Wołodin (Anton Mudriecow), Aleksander Hwyla (Dienis Korien), Siergiej Blinnikow (Marko Diergacz), Klara Łuczko (Dasza Szelest), Jurij Lubimow (Andriej), Andriej Pietrow (Wasia Tuzow), Jekatierina Sawinowa (Luboczka), Boris Andriejew (Fiedia), Władlen Dawydow (Nikołaj), Władimir Dorofiejew (dziadek Kuźma)

Komedia muzyczna. Na jarmarku spotykają się przedstawiciele dwóch prosperujących kubańskich kołchozów - Galina Pierieswietowa i Gordiej Woron. Kochają się, ale ukrywają swoje uczucia, bo są dawnymi konkurentami - celem każdego z nich jest doprowadzić swój kołchoz do zwycięstwa.

Jeden z pierwszych kolorowych obrazów wyprodukowanych w ZSRR, film zyskał ogromną popularność wśród widzów i zachwyt krytyków. Piosenki z filmu natychmiast stały się przebojami.

 

 

WNIEBOWSTĄPIENIE (Woschożdienie) reż.: Łarisa Szepitko; scen.: Wasilij Bykow, Yurij Klepikow; zdj.: Władimir Czuchnow; muz.: Alfred Sznitke; ZSRR (109 min)
w.: Boris Plotnikow (Sotnikow), Władimir Gostiuchin (Rybak), Siergiej Jakowlew (starosta), Liudmiła Polakowa (Demczycha), Wiktorija Goldentul (Basia), Anatoli Sołonicyn (Portnow), Marija Winogradowa (żona starosty), Nikołaj Sektimienko (Staś)

Złoty Niedźwiedź, Nagroda Katolickiego Biura Filmowego (OCIC), Nagroda Interfilm, Nagroda FIPRESCI na MFF w Berlinie'1977

Prosta zdawałoby się historia, dziejąca się w okresie II wojny światowej na Białorusi, jest w gruncie rzeczy głębokim rozważaniem przeprowadzonym przez Larisę Szepitko na temat natury ludzkiej, zdrady, cierpienia, śmierci i wniebowstąpienia. Opowieść o dwóch partyzantach, którzy dostają się w ręce wrogów, a wraz z nimi niewinna kobieta, matka trojga dzieci, która dała im schronienie. Pierwszy z partyzantów, inteligent, jest zdecydowany ponieść najwyższą ofiarę, by ratować współtowarzyszy niedoli. Drugi chce za wszelką cenę przeżyć. Prowadzący śledztwo ma nad nim przewagę, podczas gdy wobec jego kolegi pozostaje bezradny.

 

ALEKSANDER NEWSKI (Aleksandr Niewskij) reż.: Siergiej Eisenstein; scen.: Sergiej M. Eisenstein, Piotr Pawlenko; zdj.: Eduard Tisse; muz.: Sergiej Prokofiew; ZSRR 1938 (112 min)

w.: Nikołaj Czerkasow, (Aleksander Newski), Nikołaj Ochłopkow (Wasylij Busłaj), Andriej Abrikosow (Gawryło Oleksycz), Dmitrij Orłow (Igant), Nikolai Arsky (Domash Tverdislavich, nowogrodzki bojar), Wiera Iwaszowa (Olga Daniłowna), Warwara Massalitinowa (matka Busłaja), Władimir Jerszow (Wielki mistrz Von Bolk), Sergei Blinnikov (Twierdilo)

Aleksander Newski to dzieło wpisane w klasykę światowego kina. Doborowa obsada, niesamowite dekoracje, ogromny rozmach przy realizacji - to tylko niektóre z atutów tego filmu. Fabułę oparto na autentycznych wydarzeniach z XIII wieku. Akcja filmu toczy się w Rosji, rozbitej na feudalne części. Mocno osłabiony najazdami tatarskimi kraj zostaje napadnięty przez Zakon Krzyżacki. Niemieccy rycerze grabią bezkarnie przygraniczne wioski, siejąc gwałt i spustoszenie. Kiedy wrogowie zbliżają się do bram Nowogrodu, przerażeni mieszkańcy zwracają się o pomoc do znanego z waleczności i bohaterstwa księcia Aleksandra Newskiego. Dwaj główni bohaterowie to Gawryło Oleksycz i Waśka Busłaj, którzy nota bene są autentycznymi postaciami historycznymi. W filmie na tle wojny, toczy się opowieść o ich miłości do tej samej kobiety, która obiecała swoją rękę temu, kto okaże się lepszy w bitwie.
Kulminacyjnym punktem akcji jest starcie zbrojne na powierzchni zamarzniętego jeziora, bitwa na Jeziorze Czudzkim  ? starcie plebejskich wojsk ruskich i zakutych w żelazo rycerzy niemieckich.

 

 

KALINA CZERWONA (Kalina krasnaja) reż.: Wasilij Szukszyn; scen.: Wasilij Szukszyn; zdj.: Anatolij Zabołockij; muz.: Paweł Czekałow; ZSRR 1973 (110 min)
w.: Wasilij Szukszyn (Jegor Prokudin), Lidia Fedosiejewa - Szukszyna (Luba), Georgij Burkow ("Guboszliop"), Iwan Ryżow (ojciec Luby), Ija Krepina (siostra Jegora - Marija Skworcowa), Aleksiej Wanin (Piotr Bajkałow, brat Luby), Lew Durow (kelner w restauracji), Natalia Kraczkowskaja, Żanna Prochorenko, Natalia Gwozdikowa (telefonistka), Marija Winogradowa (żona Piotra), Oleg Korczikow (Szurka)

Nagroda Międzynarodowej Federacji Krytyki Filmowej (FIPRESCI) - rekomendacja na forum "Nowe Kino"; Nagroda Interfilm - rekomendacja na forum "Nowe Kino" ; Nagroda OCIC - rekomendacja na forum "Nowe Kino" na MFF w Berlinie'1975; Nagroda FEST'75 w Jugosławii na Festiwalu Filmowym; Główna Nagroda Radzieckiego Festiwalu Filmowego w Baku'1974; Nagroda Polskich Krytyków Filmowych "Warszawska syrena" za najlepszy film zagraniczny1973

Ostatni i zarazem najlepszy z wyreżyserowanych przez Wasilija Szukszyna film. Poruszająca opowieść o cenie, jaką płaci się za niewierność. Niewierność ziemi, domowi i niewierność miejscu człowieka na świecie. Bohater filmu - Jegor Prokudin - jest recydywistą. Po wyjściu z obozu pracy, gdzie odbywał karę za kradzieże, pierwsze dni wolności spędza na pijaństwie, szukając łatwego zapomnienia. Jednak nie opuszcza go przejmująca świadomość zagubienia, ponieważ zachował zdolność refleksji nad sobą i czystość osądu moralnego. Szansę rozpoczęcia nowego życia daje Jegorowi miłość. Pod wpływem Luby wraca na wieś, do rodziców. Zaczyna pracować jako traktorzysta. Kiedy zjawiają się jego dawni przyjaciele, Jegor odmawia udziału w przestępstwie...