SPEKTAKLE

„DRUGI POKÓJ – IMPRESJA WEDŁUG ZBIGNIEWA HERBERTA”

Unia Teatr Niemożliwy (Warszawa)/Scena Lalkowa (Kwidzyń)

reż.: Dorota Anna Dąbek
adapt.: Wojciech Olejnik, Dorota Anna Dąbek
fot.: Tomasz Taracha
muz.: Grzegorz Małkowski
w.: Dorota Anna Dąbek, Piotr Stec
głosy: Anna Ponieważ, Marek Tyuda
premiera: Warszawa 2008 (40 min)

Listopadowy ciemny wieczór. Zamek skąpany w mżącym deszczu i wilgotnej, pomarańczowej poświacie ulicy. Sala teatralna zdaje się stanowić naturalną ciągłość zewnętrznego pejzażu. Półmrok. Z głośników, jakby z oddali, dobiegają odgłosy ulicy i monotonny dźwięk kapiącej wody. Widownia cichnie. Nikt jednak nie wychodzi na scenę. I nie wyjdzie – aż do końca spektaklu. Autorzy przedstawienia nie przestraszyli się obosiecznego oręża, w jakie wyposażył dramat „Drugi pokój” Zbigniew Herbert, a więc słowa i milczenia. Subtelna, pulsująca muzyka, szum radia na długich falach i odbarwione obrazy na centralnym ekranie tworzą niepokojący efekt wyobcowania. Rozwinięte żaluzje, stanowiące właściwie jedyny materialny element scenografii, przypominają że dramat rozgrywa się jednak gdzieś blisko. Bardzo blisko. Tuż za ścianą. Para młodych bohaterów zredukowana została do wypowiadanych przez nich kwestii i czarnych cieni sylwetek, widocznych nieraz na ekranie. W lakonicznych dialogach nie ma emocji. Jest zmęczenie, chłód, oczekiwanie na upragnioną śmierć staruszki, zajmującej jeden z pokoi mieszkania. Skondensowany, esencjonalny dramat tworzy się dopiero w kontekście odbioru zimnych zdań przez publiczność. Twarda konfrontacja z obojętnością na samotność. Z ciszą. Z obmyślaniem planu jak najszybszego wygaszenia resztek życia, które jeszcze może się tlić w osamotnionej postaci, całkowicie pozbawionej w sztuce głosu. Nie istniejącej. Ekran, na którym (a może za którym) rozgrywa się spektakl, sprawia, że widzowie nie oglądają sztuki, ale raczej ją podglądają. Z tej samej perspektywy dziurki od klucza, przez którą bohaterowie obserwują pogarszającą się kondycję staruszki. I nareszcie tak niewiele dzieli od końca problemu. Od wymalowania zwolnionego pokoju na jasne barwy. Od wyczekiwanej, cynicznej wolności. Sztuka w wykonaniu Unii Teatru Niemożliwego z chirurgiczną precyzją porusza problem prawdziwego, aktualnego konfliktu pokoleń – ludzi starych i ich dzieci. Dwóch generacji, których możliwość wzajemnego porozumienia została zburzona przez różne tempo życia we współczesnej rzeczywistości. Które jednym ciężko zwolnić, drugim zaś – przyspieszyć. Kurtyna powoli zasłania ekran. Dramatyzm przedstawienia zostaje po raz ostatni skorygowany jedynym pogodnym monologiem.

Tomasz Białek

"OBCY"

Teatr Boczny

na podstawie prozy Franza Kafki
Scenariusz: Karol Rębisz, Maciej Połynko
Reżyseria: Karol Rębisz, Maciej Połynko
Muzyka: Maciej Połynko
Obsada: Sławomir Niemiec, Paulina Połowniak

Spektakl inspirowany opowiadaniem Franza Kafki pt. "Przemiana".

Historia dziwnej choroby Gregora Samsy, przeciętnego reprezentanta klasy średniej, który wiedzie monotonny żywot przedstawiciela handlowego, w inscenizacji Karola Rębisza i Macieja Połynko została ukazana przez pryzmat doświadczeń jego siostry. Widziana oczami Grety nabiera nowego znaczenia, stając się zapisem lęku, samotności, przytłaczającego poczucia winy, a jednocześnie rozpaczliwym wołaniem o pomoc.
Ta przedziwna konfrontacja odmiennych punktów widzenia i zupełnie różnych interpretacji zdarzeń w przewrotny sposób ukazuje, jak ofiara może stać się katem, prześladując we wspomnieniach swego dawnego oprawcę.

Teatr Boczny jest teatrem autorskim bez stałego składu artystycznego eksperymentującym na różnych polach aktywności artystycznej. Rozpoczął działalność w marcu 2009 roku realizując w ramach projektu Pracownia OFF przy Centrum Kultury w Lublinie spektakle „M.“ oraz „08:15/11:02“. Obecnie działa przy ACK UMCS "Chatka Żaka", gdzie zrealizował kolejne dwa spektakle "Obcy" (2010), oraz "Niestąd" (2011).

„PARKEN MOJREN”

(na podst. powieści Elfriede Jelinek „Amatorki”)

PWST (Wrocław)

reż.: Paweł Pawlik
adapt.: Anna Dudziak, Gabriela Jaskuła, Paweł Pawlik
scenogr.: Paulina Drąg
w.: Anna Dudziak, Gabriela Jaskuła
opiek. pedag.: prof. Aleksander Maksymiak
premiera: Wrocław 2011 (45 min)

Spektakl dyplomowy studentek IV roku PWST we Wrocławiu

„Amatorki” (1975 r.) to nie tylko powieść brawurowa pod względem języka i nowatorska formalnie – rodzaj romansu i zarazem austriackiej idylli ojczyźnianej á rebours – ale też wizja świata narzucona z siłą i sugestywnością właściwą wybitnym pisarzom.

Na wsi 15-latka Paula zakochuje się w przystojnym, choć tępym Erichu i porzuca dla niego marzenie o pracy zawodowej. Niestety, ciąża sprowadzi na nią lawinę nieszczęść. Tymczasem w mieści Brigitte, szwaczka w fabryce biustonoszy, wprawdzie nie kocha swojego chłopaka Heinza, ale liczy na to, że ciąża z nim przyniesie jej upragniony awans społeczny.
Dwie banalne historie miłosne, w sam raz na harlequina? Nic podobnego. Jelinek odziera romansowe fabuły z sentymentalnych świecidełek – uczuć, flirtów, opisów przyrody i urody – a bohaterów demaskuje, docierając do ukrytych mechanizmów ich zachowań – brutalnej walki o przetrwanie, w której role społeczne kobiety i mężczyzny zostały ściśle określone przez biologię i tradycję społeczną. Kobieta od mężczyzny chce pieniędzy i bezpieczeństwa – mężczyzna w zamian żąda seksu i usługi. On stosuje wobec niej przemoc – ona odpłaca mu się podstępem. Jedno zmusza drugie do ciężkiej pracy.
Przywiązanie to tylko płaszczyk, pod którym kryją się potrzeby biologiczne. Miłość w ogóle nie istnieje.

Madalena Miecznicka – gazeta.pl

FILM & MUSIC: „PORTIER Z HOTELU ATLANTIC”

reż. Friedrich W. Murnau - partyturę do filmu wykona Orkiestra Symfoniczna  im. K. Namysłowskiego pod batutą kompozytora Rafała Rozmusa (80’)

Jedno z klasycznych arcydzieł kina niemego, reprezentujące wspaniałe lata  dwudzieste kinematografii niemieckiej, która przodowała wówczas w Europie, a może i na całym świecie. Największą zasługą jej twórców było zastosowanie na skalę wcześniej niespotykaną środków specyficznie filmowych.

ETIUDY PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY FILMOWEJ, TELEWIZYJNEJ I TEATRALNEJ

ECHO

reż.: Magnus von Horn
scen.: Magnus von Horn
zdj.: Małgorzata Szyłak
w.:  Radomir Rospondek (Arek), Marek Kossakowski (Damian), Piotr Skiba (psycholog), Ewa Suchanek (Magda), Dorota Segda(matka Wiktorii), Mariusz Siudziński (ojciec Wiktorii), Kamila Sammler (matka Arka), Leon Charewicz (ojciec Arka)
prod.: Polska 2008 (14’30 min)

Dwóch nastolatków brutalnie morduje swoją koleżankę. W towarzystwie policyjnego psychologa krok po kroku odtwarzają minione zdarzenia. Stopniowo zaczynają uświadamiać sobie szkodliwość popełnionego czynu oraz jego konsekwencje. Jednakże skalę dokonanej przez siebie zbrodni odkryją dopiero podczas spotkania z rodzicami ofiary.

TAM GDZIE SŁOŃCE SIĘ SPIESZY

reż.: Matěj Bobřik
scen.: Matěj Bobřik
zdj.: Artur Sienicki
muz.: Michał Marecki
prod.: Polska 2009 (18 min)

Daleko od wszystkiego znajduje się mała wieś. Ludzie się tu znajdują gdzieś pomiędzy życiem, naturą i śmiercią.

MÓJ BRAT

reż.: Jan Wagner
scen.: Jan Wagner
zdj.: Michał Stajniak
muz.: Zofia Gołębiowska
w.: Adam Znyk, Mateusz Bednarczyk, Ewa Beata Wiśniewska, Katarzyna Woźna
prod.: Polska 2007 (10 min)

Co mój brat robi naprawdę, kiedy idzie na ryby?

WYWIJAS

reż.: Andrzej Jobczyk
scen.: Andrzej Jobczyk
zdj.: Andrzej Jobczyk
muz.: Sebastian Rogowski
prod.: Polska 2008 (6 min)

Poranek. Bohater się ubiera, zachwycając się zjawiskiem wywijania skarpetki na lewą stronę. Zaraz potem postanawia sprawdzić, co jescze można "wywinąć''. Krótki film o tym, jak wyglądałaby rzeczywistość wywinięta na drugą stronę. Animacja inspirowana geometrią wielowymiarową i hiperboliczną.

DROGI KAROLU

reż.: Karol Starnawski
scen.: Karol Starnawski
zdj.: Miłosz Kasiura
prod.: Polska 2010 (12 min)

Historia młodego chłopaka, który nie potrafi zaadaptować się we współczesnym świecie. Marcin ma dwadzieścia dwa lata. Nie uczy się, nie pracuje. Żyje z uzbieranych pustych puszek i ukrywa się przed resztą społeczeństwa.

I BÓG STWORZYŁ SAMOTNOŚĆ

reż.: Grzegorz Dębowski
scen.: Grzegorz Dębowski, Błażej Mazanek, Agnieszka Wąsikowska
zdj.: Yori Fabian, Grzegorz Dębowski
prod.: Polska 2011 (18 min)

Błażej jest organistą kościelnym, który całe życie podążał ścieżką wiary. Jest już jednak w takim wieku, że dokucza mu samotność. Postanawia zatem znaleźć dziewczynę i... zapisuje się na kurs uwodzenia.

DRŻĄCE TRĄBY

reż.: Natalia Brożyńska
scen.: Natalia Brożyńska
zdj.: Malin Nicander
muz.: Paweł Sołtysiak
prod.: Polska 2010 (4 min)

Pafnucy, futrzany stwór z lateksową trąbą, nie jest zbyt zadowolony ze swojej fizjonomii. Wśród gazet ma zdjęcie Kalasantego, postaci charakteryzującej się twarzą tryskającą zdrowiem i pogodą ducha. Pafnucy porusza się na wrotkach, ma kłopoty z koordynacją ruchową, daleko mu do Kalasia. Wpada w szał.

MAM PRAWO TU STAĆ

reż.: Michał Brożonowicz
scen.: Michał Brożonowicz
prod.: Polska 2010 (18 min)

W niedzielę 4 lipca 2010 roku prezydentem Polski został Bronisław Komorowski, kandydat Platformy Obywatelskiej. W II turze wyborów pokonał Jarosława Kaczyńskiego, kandydata Prawa i Sprawiedliwości. Wieczorem, po ogłoszeniu wyników wyborów, pod Pałacem Prezydenckim na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie zaczęli gromadzić się ludzie. Film jest zapisem emocjonalnych rozmów prowadzonych pod Pałacem.

TAKIE ŻYCIE

reż.: Daniel Zieliński
scen.: Daniel Zieliński, Alex Pavlović
zdj.: Alex Pavlović
muz.: Michał Lorenc

prod.: Polska 2010 (27 min)

Niemłody już człowiek w izolacji od świata opiekuje się schorowaną matką. Zamknięty w kręgu prostych czynności, odcięty od rodziny i dotychczasowego życia wypełnia wygasającą powoli rzeczywistość starej kobiety, którą kocha bezmierną miłością. Zaangażowaniu mężczyzny towarzyszy bierność otoczenia. O rzekomej pamięci pozostałych członków rodziny świadczą jedynie przedmioty, pewnego dnia jednak przyjeżdżają oni w odwiedziny...

SERENISSIMA

reż.: Agnieszka Podkówka
scen.: Agnieszka Podkówka
prod.: Polska 2011 (23 min)

KOCHAM MOJE WŁOSY RUDE

reż.: Ewa Tyszko
scen.: Ewa Tyszko
prod.: Polska 2011 (7 min)

Bohaterką jest pani Stefania Chmielewska, zwana przez wszystkich Stenią – od 15 lat modelka łódzkiej ASP. Codziennie pozuje nago przed studentami, dla których nie jest ważne, czy modelka jest stara czy młoda, ładna czy brzydka.

ESENCJA DNIA

reż.: Paweł Kryszak
scen.: Paweł Kryszak
w.: Jarosław Boberek (prezenter), Wojciech Paszkowski (korespondent), Jerzy Kryszak (mim)
prod.: Polska 2010 (6 min)

ZOSTAĆ W CHMURACH

reż.: Anna Mączka
scen.: Anna Mączka
prod.: Polska 2010 (12 min)