KONCERTY

FANFARA AVANTURA

Jedyna w Polsce bałkańska orkiestra dęta! Siedmioosobowy zespół wykonujący autorskie, aranżacje tradycyjnych melodii Bałkanów, Turcji, Bliskiego Wschodu i Indii. Każdy ich występ to energetyczne awanturnicze show, pełne interakcji z publicznością, urozmaicone stylowym wizerunkiem, godnym nowoczesnych Cyganów. Zespół Fanfara Avantura to ogniowe strzelby współczesnej cyganistyki, kolekcjonerzy pol-muzowkich przydęć, szybcy i niebezpieczni królowie turbo groovu, cyniczni romantycy na granicy fałszu, po prostu tygrysy surowego brzmienia nu-gypsy! Ten zespół stanowi pomost łączący sztukę wschodu i zachodu, łączący starych i młodych, łączący wodę z ogniem i wino ze sneakersem, gorące rytmy Majorca Party z cygańską swobodą i niemieckim ordnungiem. Zazdroszcząc Cyganom ich kultury i talentu, Fanfara Avantura kradną tradycyjne melodie z Bałkanów, Turcji, Bliskiego Wschodu i Indii, aby je potem bezcześcić i torpedować zdobyczami muzyki XXI wieku, łącząc tradycyjne instrumenty dęte i perkusyjne z najnowszymi osiągnięciami techniki, opracowanymi w Japonii a wyprodukowanymi w Chinach. A wszystko to przeniesione na polski grunt, z tradycjami polskiej szkoły jazzu i postromantycznymi odniesieniami do słowiańskiej melodyki. Nie bez znaczenia jest strona wizualna występów. Zamiłowanie muzyków do zarostu, tombakowej biżuterii oraz charakterystycznego podrygiwania owocuje błyskawicznym sprzężeniem zwrotnym z publicznością głównie płci pięknej!
 

FOLKNERY

Niezwykły zespół z Kijowa, jedno z największych odkryć ukraińskiej sceny folkowej ostatnich kilku lat.

Zespół FOLKNERY został założony w 2009r. przez grupę kreatywnych folklorystów z Kijowa jako projekt teatralny. Muzycy, w poszukiwaniu autentycznych melodii i folkloru ludowego, przemierzają Ukrainę, Rumunię, Bułgarię i Turcję, odwiedzając tamtejsze wsie i poznając ginącą kulturę. Powstały w ten sposób repertuar Folknerów jest swoistą reinkarnacją kultury ludowej regionu Karpat z przed wieków.
Na rodzimej scenie folkowej zabłysnęli na dużych festiwalach folkowych - „Trypilskie Koło", „Art-Pole", „Rożanica" etc.
W grudniu 2011r. zespół zdobył nagrodę główną i nagrodę publiczności festiwalu "Mikołajki Folkowe" (Lublin).

 

FUENTE

Jahiar – santur, śpiew.

Charyzmatyczny perski muzyk, kompozytor, autor tekstów, aranżer; lider międzynarodowej formacji etnicznej Jahiar Group, która zagrała wiele koncertów w kraju i za granica i była laureatem wielu festiwali (m.in. 1999: 1 miejsce Mikołajki Folkowe). W 2000r. ukazała się płyta „Teheran” – do tej pory ciesząca się dużym uznaniem wśród słuchaczy muzyki etnicznej.

Współpracował m.in. z Andrzejem Smolikiem, VooVoo, Kayah, Emamem (wirtuozem tabli), Khaled Fuad Heidarem (wirtuozem arabskiej lutni – ud), z Film Festiwal Cottbus w Niemczech, Filmowym Festiwalem w Uherskich Hradiszczach w Czechach. Jego pierwszym nauczycielem był ojciec. W wieku 9 lat rozpoczął naukę gry na santur – jednym z klasycznych instrumentów perskich (cymbały)– pod okiem mistrza: Ali Asgar Zajadzand.

Jakub Niedoborek- gitara

Doskonały znawca gitary flamenco. Posiada wyjątkowo dostojne brzmienie. Niezwykły talent w połączeniu z dbałością o szczegóły oraz wszechstronną edukacją gitarową sprawiają że spod jego rąk wypływają przejmujące melodie.

Pochodzi z Lublina. W dzieciństwie pobierał lekcje gry na fortepianie. Prawdziwą pasją jego życia okazała się jednak gitara. Muzyki „klasycznej” uczył się pod kierunkiem prof. Kazimierza Szczebla w lubelskiej SM II st. i prof. Aliny Gruszki w Katowickiej Akademii Muzycznej. Brał także udział w lekcjach mistrzowskich u m.in. M. Barrueco, H. Käppela, H. Hope’a, D. Tanenbauma, J. Morela. Równolegle do edukacji klasycznej, samodzielnie poznawał tajniki muzyki flamenco. Jako jeden z pierwszych polskich gitarzystów dawał recitale gitarowe poświęcone tej sztuce.

Jako kameralista współtworzy wiele zespołów muzycznych m.in.: Por Fiesta, Soniquete (flamenco), Aires De Los Andes (muzyka latynoamerykańska), Fuente (muzyka arabska), Tanguillo (tango argentyńskie), El Duende (muzyka współczesna), Borys Somerschaf band (romanse rosyjskie), Marek Ravski band (muzyka żydowska).

 

ČAČI VORBA

Čači Vorba to polsko-ukraińska grupa specjalizująca się w żywiołowej mieszance muzyki cygańskiej, karpackiej oraz bałkańskiej, świeżo uhonorowana polskim Folkowym Fonogramem Roku 2011, przyznanym płycie „Tajno Biav” w konkursie organizowanym przez radiową Dwójkę. Zachodnioeuropejska prasa gatunku world-music okrzyknęła grupę mianem „jednego z najdoskonalszych i najbardziej dynamicznych zespołów folkowych z Europy Wschodniej  ostatniego czasu” (Songlines, Wlk. Brytania), zaś berlińska reedycja ich debiutu płytowego „Szczera Mowa” (Oriente Musik, 2010) otrzymała m.in. Nagrodę Niemieckich Krytyków Fonograficznych, brytyjskie Songlines' Top of the World Album oraz szwedzką Lira Gillar.


 

SPEKTAKLE

ADHD i inne cudowne zjawiska.
Wykład nieprzewidywalny.

reż. i reż.: Joanna Szczepkowska
wyk.: Joanna Szczepkowska (Ja), Hanna Konarowska (Panna Młoda)
muz.: Piotr Olszewski
video: Michał Januszaniec
premiera: Warszawa 2011 (80 min)

(…) Scena wystrojem przypomina salę wykładową. (…) Referentka wychodzi na scenę, przerywa projekcję i zaczyna swój wykład od powitań. (…) Rzekomo pewien specjalista zdiagnozował u niej chorobę, więc jest najlepszym przykładem prezentowanej tu teorii. Poza tym już na początku Szczepkowska przyznaje się, że jest aktorką, a nie naukowcem (…). Ma zamiar odczytać fragmenty publikacji swojego autorstwa, bo tematem zaburzeń uwagi i koncentracji u dorosłych zajmuje się już od dawna. Będzie aż tak autobiograficznie? (…)

 

I BĘDĄ ŚWIĘTA

Teatr Konsekwentny (Warszawa)
autor tekstu:  Piotr Rowicki
reż.: Piotr Ratajczak
w.: Agnieszka Przepiórska
światła: Karol Rothkaehl
premiera: Warszawa 2012 (…. min)

(…) Oto opowieść kobiety opłakującej stratę męża. Był – jak się domyślamy – pilotem. Zawsze po wylądowaniu pisał SMS. Tym razem nie zrobił tego, ktoś zadzwonił, by włączyła telewizor. Potem odmowa udziału w spotkaniach rodzin ofiar, reminiscencje tragedii. Wszystko wydaje się jasne – książkowe i filmowe zapisy wspomnień bliskich ofiar katastrofy smoleńskiej mogły posłużyć Rowickiemu jako inspiracja, zapewne nawet tak było. Tyle że monodramu Agnieszki Przepiórskiej w reżyserii Piotra Ratajczaka nie da się zamknąć w szufladzie pod tytułem „Odreagowywanie posmoleńskiej traumy”. Mówi coś więcej o tym, jak stawić czoła w żałobie i jak rozpocząć po niej życie na nowo.

 

CYRK MARIONETEK
realizacja i wykonanie: Henryk Hryniewiecki

Henryk Hryniewiecki od kilku lat tworzy swój teatr osobny. Na codzień gra w profesjonalnym teatrze lalkowym w Rzeszowie (Teatr Maska). Granie konwencjonalnych bajek jednak mu nie wystarcza. Po godzinach przesiaduje w pracowniach teatru i struga marionetki, szyje im kostiumy, jak Dżepetto nadaje im życie. "Cyrk marionetek" to zbiór kilku etiud połączonych osobą Dyrektora (Hryniewiecki). Zaprasza on widzów do cyrku, animuje kilkoma postaciami: Fakirem, Baletnicą, Arlekinem, Wesołkiem. Każdej nadaje inny sposób poruszania się, każda opowiada ruchem swoją własną historię. To surrealistyczny, groteskowy fragment świata. Tu postać może żonglować własną głową, korpus szukać nóg. Zwariowane tempo, postaci jak z "Amarcord", szalony lalkarz.

 

 

4 FORMY TERRORYZMU

 

RECITAL

Ludzie! Nie trzeba się bać!

reż.: Lech Dyblik

scen.: Lech Dyblik, Aleksiej Siemieniszczew
wyk.: Aleksiej Siemieniszczew (Odessa) – aktor, pieśniarz; Lech Dyblik (Łódź) – aktor filmowy
producent: Centrum Dialogu im. Marka Edelmana
premiera: Łódź 2012 (90 min)

Na recital składają się wiersze i piosenki A. Galicza w rosyjskim oryginale oraz w polskim przekładzie Michała Jagiełły. Pierwsza część oparta jest na „Poemacie o Stalinie” dotykającym tematu strachu i obojętności, którą ten strach rodzi. Druga część oparta na „Kadiszu” - opowiada o Zagładzie Żydów w czasie II wojny światowej, o Januszu Korczaku i dzieciach wywiezionych do Treblinki w 1942 r., ale też o łódzkim getcie.

 

PIOTR PIERWSZY. TESTAMENT – SPUŚCIZNA I SPADKOBIERCY

reż.: Władimir Bortko
scen. (na podst. powieści „Wieczory z Piotrem Wielkim” Paniiły Granina): Igor Afanasjew, Władimir Brotko
zdj.: Jelena Iwanowa
muz.: Władimir Daszkiewicz
w.: Aleksandr Bałujew (Piotr I), Jelizawieta Bojarska (księżna Maria Kantemir), Siergiej Makowiecki (kniaź Mieńszykow), Aleksandr Filippienko (kniaź Tołstoj), Michaił Bojarski (kniaź Dymitr Kantemir)
prod.: Rosja 2011 (111 + 110 min)

Wielki reformator Piotr Pierwszy w XVIII wieku całkowicie zmienił Rosję, zwracając ją twarzą do Europy i rozszerzając jej granice. Zbudował Petersburg,  nową stolicę nad Bałtykiem, dokonał reorganizacji życia państwowego, gospodarczego i kulturalnego. Jedni go ubóstwiali, inni przeklinali uważając za Antychrysta. Uczeni dotychczas kruszą kopie usiłując zrozumieć skomplikowany charakter pierwszego cesarza rosyjskiego. (…)

 

CHOINKI NOWOROCZNE (Jołki)

reż.: Timur Bekmambetow, Jarosław Czeważewki, Ignas Joninas, Dmitrij Kisielew, Aleksandr Wojtyński, Aleksandr Andriuszczenko
scen.: Timur Bekmambetow, Dmitrij Alejnikow, Andriej Kurejczik
zdj.: Siergiej Trofimow, Lewan Kapanadze
w.: Siergiej Garmasz (kapitan milicji), Wiktor Wierżbicki (Igor), Artur Smoljaninow (Aleksiej), Konstantin Chabienski (Rasskazchik), Jekatierina Wiłkowa (Alinka), Galina Stachanowa (baba Mania), Aleksandr Gołowin (snowboardzista), Alina Bułynko (Barbara), Siergiej Pochodajew (Wowa), Iwan Urgant (Borys), Siergiej Swietłakow (Jewgienij), Maria Poroszina (Julia)
prod.: Rosja 2010 (90 min)

Film „Choinki noworoczne” to świąteczna komedia z akcją osadzoną w 11 miastach (m.in. Kaliningrad, Kazan, Jekaterynburg, Krasnojarsk, Jakuck, Nowosybirsk, Sankt Petersburgu i Moskwa). Równie bogaty jest zestaw postaci filmowych – na ekranie widzimy kierowcę taksówki, pop divę, biznesmena, aktora, snowboardzistę, studenta, emeryta, złodzieja, policjanta a nawet prezydenta Rosji Dmitrija Miedwiediewa.