KLUBOWY KARNET
AKACJE (Las acacias)
reż.: Pablo Giorgelli
scen.: Pablo Giorgelli, Salvador Roselli
zdj.: Diego Poleri
w.: Germán de Silva (Rubén), Hebe Duarte (Jacinta), Nayra Calle Mamani (Anahi), Monica Coca, Lili Lopez
prod.: Argentyna/Hiszpania 2011 (83 min)
„Złota Kamera” za debiut na MFF w Cannes’ 2011; Grand Prix oraz nagroda FIPRESCI na MFF w Bratysławie’ 2011
Kino drogi po argentyńsku. Dwoje ludzi po przejściach wybiera się we wspólną podróż z Paragwaju do Buenos Aires. W drodze następuje stopniowa przemiana głównego bohatera, Rubena (German de Silva).
BROKEN
reż.: Rufus Norris
scen. (na podst. książki Daniela Claya): Mark O’Rowe
zdj.: Rob Hardy
w.: Eloise Laurence (Skunk), Tim Roth (Archie), Cillian Murphy (Mike Kiernan), Rory Kinnear (Bob Oswald), Lino Facioli (Stephen), Bill Milner (Jed), Denis Lawson (pan Buckley), Robert Emms (Rick Buckley), Zana Marjanovic (Kasia)
prod.: Anglia 2012 (90 min)
Grand Prix na MFF w Zurichu’ 2012; nagroda za rolę męską (T. Roth) na MFF w Sztokholmie’ 2012
Ku zdziwieniu całej okolicy, sympatyczny nauczyciel z lokalnej szkoły zostaje oskarżony o gwałt na uczennicy. Początkowe wzburzenie szybko ustępuje miejsca wątpliwościom. Mężczyzna cieszy się nieposzlakowaną opinią, a rzekoma ofiara nie jest w stanie przedstawić żadnych przekonujących dowodów jego winy. Atmosfera została już jednak zatruta, oskarżenia uprzednio sformułowane a życiorys nauczyciela zyskał trudne do zmazania piętno. Gdzieś z boku całemu temu zgiełkowi uważnie przygląda się Skunk. Dziewczynka w trybie pilnym pozbywa się złudzeń i poznaje całą prawdę o okrucieństwie dorosłego świata. Doskonale wie, że już niedługo sama będzie musiała stać się jego częścią.
CEZAR MUSI UMRZEĆ (Cesare deve morire)
reż.: Paolo i Vittorio Taviani
scen.: Paolo i Vittorio Taviani
zdj.: Simone Zampagni
muz.: Giuliano Taviani, Carmelo Travia
w.: Cosimo Rega (Kasjusz), Salvatore Striano (Brutus), Giovanni Arcuri (Cezar), Antonio Frasca (Marek Antoniusz), Juan Dario Bonetti (Decio)
prod.: Włochy 2012 (76 min)
Złoty Niedźwiedź oraz nagroda jury ekumenicznego na MFF w Berlinie’ 2012; nagrody David di Donatello’ 2012 za najlepszy film, reżyserię, montaż, dźwięk i dla producenta
Czarno-biały dramat więzienny „Cezar musi umrzeć”jest filmem zaskakującym i pozornie tylko zabawnym. Łączy elementy skromnego, telewizyjnego reportażu, psychodramy, a nawet fabuły, ale w żadnej gatunkowej szufladce się jednak nie mieści. Bracia Taviani sięgają do szekspirowskiego repertuaru, pokazując grupkę więźniów biorących udział w przedstawieniu „Juliusz Cezar”.
CHŁOPCY Z DWORCA ZOO (Die Jungs vom Bahnhof Zoo)
reż.: Rosa von Praunheim
scen. : Rosa von Praunheim
zdj.: Lorenz Haarmann, Thomas Ladenburger, Dennis Pauls, Jens Pätzold, Nicolai Zör
muz.: Andreas M. Wolter
prod.: Niemcy 2011 (84 min)
Zaczyna się od zdjęć archiwalnych – Dworzec ZOO w Berlinie, 1965 rok, prostytucja wśród nieletnich chłopców narasta. Skonsternowany dziennikarz nieudolnym językiem propagandy próbuje nakreślić problem. Dziś jest inaczej... W dalszej części filmu poznamy autentyczne historie mężczyzn, którzy spędzili całe swoje życie prostytuując się, poznamy także tych, którzy za to płacili. Nikt nie ukrywa twarzy, to bez wątpienia szczere opowieści, takie rozliczenie z życiem, które nie wiadomo, kiedy upłynęło.
CZERWONY I NIEBIESKI (Il rosso e il blu)
reż.: Giuseppe Piccioni
scen. (na podst. powieści Marco Lodoli) : Giuseppe Piccioni, Francesca Manieri
zdj.: Roberto Cimatti
muz.: Carratello, Ratchev
w.: Margherita Buy (Giuliana), Riccardo Scamarcio (prof. Giovanni Prezioso), Roberto Herlitzka (prof. Fiorito), Silvia D'Amico (Angela Mordini), Gene Gnocchi (kolega Giuliana), Davide Giordano (Enrico Brugnoli), Elena Lietti (Emma Tassi), Nina Torresi (Melania), Ionut Paun (Adam)
prod.: Włochy 2012 (98 min)
Guliana jest dyrektorką szkoły, wyjątkowo skrupulatną i sumienną. Fiorito jest profesorem historii sztuki, który poszukuje na nowo powołania do nauczania. Zazdrości koledze po fachu – Giovanniemu Prezioso, który wciąż ma poczucie misji i uważa, że zmieni świat młodych ludzi otwierając przed nimi karty tomików poezji. Trzy różne charaktery, trzy różne modele nauczania, trzy odmienne podejścia do życia. To nie mogło skończyć się dobrze. W końcu pojawiają się nieporozumienia.
DLA ELLEN (For Ellen)
reż.: So Yong Kim
scen.: So Yong Kim
zdj.: Reed Morano
muz.: Jóhann Jóhannsson
w.: Paul Dano (Joby Taylor), Jon Heder (Fred Butler), Margarita Levieva (Claire Taylor), Julian Gamble (pan Hamilton), Dakota Johnson (Cindy), Ronald Walter Mandigo (narzeczony Claire), Mara Pelifian (pani Butler), Shaylena Mandigo (Ellen Taylor), Jena Malone (Susan)
prod.: USA 2012 (94 min)
Walka o zachowanie godności Taylora najsilniej przejawia się w determinacji, z jaką stara się utrzymać prawo do opieki nad sześcioletnią córką, tytułową Ellen. To niełatwe zadanie. Rozwodząca się z Jobym żona ani myśli godzić się na jego prośby i porozumiewa się z nim jedynie za pośrednictwem adwokatów. Joby wbrew swej woli zostaje wciągnięty w serię prawniczych gierek, w których mała Ellen staje się wystawionym na sprzedaż towarem. Joby bez entuzjazmu akceptuje narzucone mu warunki gry. Zamiast skupiać się na analizie paragrafów, wolałby udowodnić, że zwyczajnie zasługuje na możliwość kontaktu z córką.
DŁUGIE I SZCZĘŚLIWE ŻYCIE (Dołgaja sczastliwaja żizń)
reż.: Borys Chlebnikow
scen.: Aleksandr Rodionow, Borys Chlebnikow
zdj.: Paweł Kostomarow
w.: Aleksandr Jacenko (Aleksander), Anna Kotowa (Ania), Władimir Korobiejnikow (Wołodia), Siergiej Nasiedkin (Sieriega), Jewgienij Syty (Żenia)
prod.: Rosja 2013 (77 min)
(...) Społeczny pesymizm i sceptycyzm bije również z rosyjskiego filmu Borysa Chlebnikowa "Długie i szczęśliwe życie". Ten sprawnie opowiedziany przewrotny film wydaje się pastiszem dawnego amerykańskiego kina. Niczym szeryf z filmu "W samo południe" szef gospodarstwa rolnego na półwyspie Kola sprzeciwia się miejscowej władzy, która chce cofnąć dzierżawę. Sasza pod wpływem swoich pracowników się nie zgadza. Będzie walczył w słusznej sprawie niczym dawny radziecko-amerykański bohater pozytywny. Jednak pracownicy, którzy stali za nim murem, stopniowo opuszczają go. I wtedy dobry szeryf z westernu staje się kimś w rodzaju wściekłego "Taksówkarza" z filmu Scorsese.
HEADSHOT. MROCZNA KRAMA (Headshot)
reż.: Pen-Ek Ratanaruang
scen.: Pen-Ek Ratanaruang
zdj.: Chankit Chamnivikaipong
muz.: Vichaya Vatanasapt
w.: Nopachai Chaiyanam (Tul), Sirin Horwang (Rin), Chanokporn Sayoungkul (Joy/Tiwa), Apisit Opasaimlikit (Torpong), Kiat Punpiputt (dr Suang)
prod.: Tajlandia/Francja 2011 (105 min)
Nagrody Stowarzyszenia Filmowców Tajlandzkich’ 2012 za reżyserię, zdjęcia, rolę męską (N. Chaiyanam) i dźwięk; nagroda za zdjęcia na MFF w Sitges’ 2012
Czy gdyby pozwolić rozwijać się światu zgodnie z logiką doboru naturalnego, przetrwałyby jedynie istoty diabelskie, ucieleśniające zło doskonałe? Do mniej więcej takiego wniosku dochodzi przywódca mafijnej organizacji, zajmującej się w „Headshot” zabijaniem najbardziej skorumpowanych ludzi władzy i biznesu.
HEMEL
reż.: Sasha Polak
scen.: Helena Van Der Meulen
zdj.: Daniel Bouguet
muz.: Rutger Reiders
w.: Hannah Hoekstra (Hemel), Hans Dagelet (Gijs), Rifka Lodeizen (Sophie), Mark Rietman (Douwe), Eva Duijveistein (Emma), Barbara Sarafian (Brechtje), Ward Weemhoff (Joris), Ali Ben Horsting (Jimmy), Abdullah El Baoudi (facet na skuterze)
prod.: Holandia/Hiszpania 2012 (80 min)
Nagroda FIPRESCI (w sekcji PANORAMA) na MFF w Berlinie’ 2012; nagroda za rolę kobiecą na Festiwalu Filmów Holenderskich’ 2012
Dla Hemel – jej imię znaczy Niebo – substytutem męża i kochanka jest jej ojciec, tak jak córka zmieniający partnerki niczym rękawiczki. Poligamiczne związki rodzica nie wydają się bohaterce zagrożeniem dla łączącej ich bliskiej, intymnej wręcz relacji. Lecz gdy mężczyzna znajduje sobie wreszcie stałą towarzyszkę życia, świat dziewczyny ulega rozpadowi.
I SPRAWIEDLIWOŚĆ NIE DLA WSZYSTKICH (Adikos kosmos)
reż.: Filippos Tsitos
scen.: Dora Masklavanou, Filippos Tsitos
zdj.: Polidefkis Kirlidis
muz.: Jose van der Schoot
w.: Antonis Kafetzopoulos (Sotiris), Christos Stergioglou (Minas), Theodora Tzimou (Dora), Yorgos Souxes (inspektor), Sofia Seirli (Lena)
prod.: Grecja/Niemcy 2011 (107 min)
Srebrne Muszle za reżyserię i najlepszą rolę męską (A. Kafetzopoulos) na MFF w San Sebastian’2011
Dwaj sfrustrowani policjanci mają dość rutynowej pracy i marzą wręcz o emeryturze. A przed nimi, dzień w dzień, przewija się korowód drobnych przestępców, a w gruncie rzeczy życiowych nieudaczników. Obu gliniarzom nie chce się nawet zakładać im spraw. Pod byle pretekstem pozbywają się z komisariatu podejrzanych, a akta trafiają na półkę. Aż do momentu, kiedy sami stają się mimowolnymi przestępcami. Podczas spotkania z informatorem z policyjnej broni pada przypadkowy strzał. Informator ginie, a policjanci zacierają ślady zbrodni. Jeden z nich wraca na miejsce zbrodni po wypłacone ofierze wcześniej pieniądze. Pieniędzy nigdzie nie ma, za to policjant natyka się na sprzątaczkę. Następnego dnia śledzi ją. Podejrzewa, że to ona znalazła kopertę z pieniędzmi. Chce też wymóc na niej milczenie. Ale wątła intryga kryminalna szybko schodzi na dalszy plan. Policjant i sprzątaczka to ludzie samotni, zamknięci w sobie. Poprzez te wszystkie wymuszone kontakty stopniowo odkrywają się przed sobą. Nieśmiało nawiązuje się między nimi jakaś więź. Trudna do utrzymania, bo oboje obarczeni są przeszłością, własnymi kompleksami i słabościami. Mimo wszystko, jakiś cień nadziei widnieje na horyzoncie…
KLIP (Clip)
reż.: Maja Miloš
scen.: Maja Miloš
zdj.: Vladimir Simić
w.: Isidora Simijonović (Jasna), Vukasin Jasnić (Djordje), Sanja Mikitisin (matka Jasniny), Jovo Maksić (ojciec Jasniny), Monja Savić (Marija), Katarina Pesić (Ivana), Sonja Janicić (Sonja), Jovana Stojiljković (Tanja), Vladimir Gvojić (Crni)
prod.: Serbia 2012 (100 min)
Grand Prix na MFF w Rotterdamie’ 2012
"Klip" zabiera nas do blokowiska na przedmieściu Belgradu, gdzie poznajemy 15-latkę o imieniu Jasna (świetna Isidora Simijonović). Właściwie można by ją uznać za wyalienowaną. Z rodziną się nie rozumie. Ojciec jest ciężko chory (a ona wstydzi się jego choroby), zapracowana matka zarabia na ich utrzymanie. Z młodszą siostrą Jasna kłóci się, w czyim pokoju ma stać telewizor. Na dokładkę wprowadzają się do nich dziadkowie czekający na przenosiny do innego lokum.
Co do uczuć, to Jasna biega za Djordjem (Vukasin Jasnić), nieco starszym kolegą ze szkoły. Ten widząc jej narzucającą się uległość, "eksploatuje ją erotycznie.
KONIEC CZASU. WSZYSTKO ZACZYNA SIĘ TERAZ (The End of Time)
reż.: Peter Mettler
scen. : Peter Mettler, Alexandra Gill
zdj.: Camille Budin, Peter Mettler, Nick de Pencier
w.: Richie Hawtin, Peter Mettler
prod.: Szwajcaria/Kanada 2012 (109 min)
W dokumencie spotykają się ludzie różnych ras, religii i kultur, przedstawiając nam swój punkt widzenia na kwestię „czasu”.
POWTÓRNIE NARODZONY (Venuto al mondo)
reż.: Sergio Castellitto
scen. (na podst. powieści Margaret Mazzantini) : Sergio Castellitto, Margaret Mazzantini
zdj.: Gianfilippo Corticelli
muz.: Eduardo Cruz
w.: Penélope Cruz (Gemma), Emile Hirsch (Diego), Adnan Haskovic (Gojko), Saadet Aksoy (Aska), Pietro Castellitto (Pietro), Mira Furlan (Velida), Vinicio Marchioni (mąż Gemmy)
prod.: Hiszpania/Włochy 2012 (127 min)
Gemma po latach wraca do Sarajewa z synem Pietro (w tej roli syn reżysera), gdzie spotyka dawnego przyjaciela, Gojko (Adnan Hasković). Wspólnie z nim próbuje wytłumaczyć chłopakowi, co stało się z jego ojcem, który z wojny nigdy nie wrócił.
PRAGNIENIE MIŁOŚCI (Después de Lucia)
reż.: Michel Franco
scen.: Michel Franco
zdj.: Chuy Chávez
w.: Tessa Ia Gonzalez Norvind (Alejandra), Gonzalo Vega Sisto (José), Tamara Yazbek Bernal (Tamara), Hernán Mendoza (Roberto), Paloma Cervantes (Irene)
prod.: Meksyk/Francja 2012 (93 min)
„Un Certain Regard” Award na MFF w Cannes’ 2012; Srebrny Hugon na MFF w Chicago’ 2012
Po śmierci Lucji José zarządza przeprowadzkę i nastoletnia Alejandra trafia do nowej szkoły. Tam czeka na nią przemoc oraz upokorzenie. Im brutalniej obchodzą się z ofiarą jej dręczyciele, tym wyraźniejszy staje się problem braku porozumienia między wyłączonym z codzienności ojcem a pragnącą oszczędzić mu cierpień córką.
RAJ: NADZIEJA (Paradies: Hoffnung)
reż.: Ulrich Seidl
scen.: Ulrich Seidl, Veronika Franz
zdj.: Edward Lachman, Wolfgang Thaler
w.: Melanie Lenz (Melanie), Verena Lehbauer (Verena), Joseph Lorenz (Arzt), Michael Thomas (trener), Viviane Bartsch (dietetyk), Rainer Luttenberger (Willi), Johanna Schmid (Hanni)
prod.: Austria/Francja/Niemcy 2013 (100 min)
Gruba 13-letnia lolitka powtarza nieszczęsny los swojej matki i ciotki. Na obozie mimo pozorów prawdziwie niemieckiej dyscypliny panuje rozwiązłość: obżeranie się, picie alkoholu. Instruktor wrzeszczy jak kapo: "Raus!" i "Ruhe!". Panuje reżim higieny, kult szczupłości i zdrowej diety. A po całym dniu katowania swego ciała Melania z koleżanką zapuszczają się do okolicznego piekiełka - nocnego klubu, gdzie można zażyć ecstasy i zaliczyć seks. Ledwo uchodzą z życiem.
SAMSARA
reż.: Ron Fricke
scen.: Ron Fricke, Mark Magidson
zdj.: Ron Fricke
muz.: Marcello De Francisci, Lisa Gerrard, Michael Stearns
prod.: USA 2011 (102 min)
Oglądamy ujęcia od arktycznych pejzaży po gorące pustynne piaski, od Wersalu po zakłady mięsne w Japonii, od Hawajów po zdewastowane przez huragan Katrina przedmieścia Nowego Orleanu. Zatrzymuje w kadrach piękno przyrody i zabytkowych monumentów, by za chwilę zderzyć je z narastającym chaosem industrialnej rzeczywistości. Reżyser swoje obrazy układa w logiczną całość, czasem zaskakując zderzeniem pozornie niepowiązanych ze sobą kadrów albo nieoczekiwanym wizualnym dowcipem.
SCENA ZBRODNI (The Act of Killing)
reż.: Joshua Oppenheimer, Anonymous, Christine Cynn
zdj.: Anonymous, Carlos Arango De Montis, Lars Skree
muz.: Karsten Fundal
prod.: Dania/Norwegia/Anglia 2012 (115 min)
Nagroda publiczności (w sekcji PANORAMA) za najlepszy film dokumentalny oraz nagroda jury ekumenicznego na MFF w Berlinie’ 2013
Film oddaje głos członkom "brygad śmierci", które latach 1965-66 zajmowały się likwidowaniem przeciwników wojskowego reżymu Indonezji. Doszło wtedy do zamachu stanu i pod pretekstem pozbycia się komunistów wymordowano ponad milion niewinnych ludzi. Do dziś nikogo za to nie rozliczono. Przeciwnie, sprawcy uchodzą za patriotów.
SIŁA KOBIET (Women Are Heroes)
reż.: JR
scen.: JR, Emile Abinal
zdj.: Patrick Ghiringhelli
muz.: Massive Attack, Patrice Williams
prod.: Francja 2011 (80 min)
Film opowiada o sile kobiet mieszkających w najbiedniejszych zakątkach świata. Bohaterki "Siły kobiet" doskonale wiedzą, że film o nich świata nie zmieni. Nie zmienią go też ich zdjęcia, nawet jeśli w symbolicznym sensie przywrócą im godność. Ale reżyser daje im pretekst, by opowiedziały o sobie same przed sobą, spróbowały swoje życie ubrać w prywatną narrację przed kamerą.
TABU
reż.: Miguel Gomes
scen.: Miguel Gomes, Mariana Ricardo
zdj.: Rui Poças
w.: Teresa Madruga (Pilar), Laura Soveral (Aurora), Ana Moreira (młoda Aurora), Henrique Espirito Santo (Ventura), Carloto Cotta (młody Ventura), Isabel Cardoso (Santa), Ivo Müller (mąż Aurory), Manuel Mesquita (Mario)
prod.: Portugalia/Niemcy/Brazylia/Francja 2012 (111 min)
Nagroda FIPRESCI na MFF w Berlinie’2012; Grand Prix na MFF w Gandawie’2012
Składa się z dwóch, jakby odrębnych, kompletnie do siebie nieprzystających części. Pierwsza (…) opisuje zwariowaną rzeczywistość dwóch dobiegających osiemdziesiątki samotnych sąsiadek z lizbońskiej kamienicy: trzeźwo myślącej Pilar i ekscentrycznej Aurory.
Część druga filmu rozgrywa się w Afryce, w bliżej nieokreślonej portugalskiej kolonii już po śmierci Aurory i wyjaśnia tajemnicę jej dziwacznego zachowania, związanego z wielką, tragiczną miłością oraz zbrodnią, ukrywanymi przed światem przez ponad 50 lat.
TAKE THIS WALTZ
reż.: Sarah Polley
scen.: Sarah Polley
zdj.: Luc Montpellier
muz.: Jonathan Goldsmith
w.: Michelle Williams (Margot), Seth Rogen (Lou), Luke Kirby (Daniel), Sarah Silverman (Geraldine), Jennifer Podemski (Karen), Diane D’Aquila (Harriet), Vanessa Coelho (Tony)
prod.: Kanada 2011 (116 min)
W opowieści o młodej kobiecie zmuszonej do wyboru między wiernością mężowi a coraz silniejszym przywiązaniem do kochanka Sarah Polley waży argumenty na rzecz obu racji. Mimo że w filmie wykorzystywany jest efektowny fabularnie motyw miłosnego trójkąta, reżyserka trzyma się z daleka od melodramatycznej ckliwości bądź erotycznego wyuzdania. Film Polley sytuuje się za to całkiem blisko refleksyjnego kina obyczajowego spod znaku nieodżałowanego Erika Rohmera.
TAM, GDZIE ROSNĄ GRZYBY (Now, Forager. A Film About Love and Fungi)
reż.: Jason Cortlund, Julia Halperin
scen.: Jason Cortlund
zdj.: Jonathan Nastasi
muz.: Chris Brokaw
w.: Jason Cortlund (Lucien), Tiffany Esteb (Regina), Almex Lee (Mas), Gabrielle Maisels (April)
prod.: USA/Polska 2012 (93 min)
Para zbieraczy grzybów – Lucien i Regina – zarabia na życie sprzedawaniem swoich zbiorów nowojorskim restauracjom. Kiedy dziewczyna przyjmuje dobrze płatną pracę w kuchni, on decyduje się wyjechać na południe kraju w poszukiwaniu nowych grzybów. Dla Luciena (tak wyglądałby Seth Rogen, gdyby był mykologiem-introwertykiem) są one najważniejsze; jest pasjonatem bezwzględnym. Rezultat jest łatwy do przewidzenia: młode małżeństwo powoli oddala się od siebie.
TANGO LIBRE
reż.: Frédéric Fonteyne
scen.: Philippe Blasband, Anne Paulicevich
zdj.: Virginie Saint-Martin
w.: François Damiens (Jean-Christophe), Anne Paulicevich (Alice), Sergi López (Fernand), Jan Hammenecker (Dominic), Zacharie Chasseriaud (Antonio), Christian Kmiotek (Michel), David Murgia (Luc), Frédéric Frenay (Patrick), Dominique Lejeune (Popeye), Marc Charlet (Marco)
prod.: Belgia/Francja/Luksemburg 2012 (98 min)
Grand Prix na Warszawskim Festiwalu Filmowym’ 2012
Dla Fonteyne’a szczególnie istotna wydaje się perspektywa skromnego strażnika więziennego, ulegającego fascynacji kobietą poznaną na kursie tanga. W miarę upływu czasu JC zaczyna spotykać Alice także w swoim miejscu pracy. Mężczyzna szybko orientuje się, że jego nowa znajoma regularnie odwiedza w więzieniu – osadzonych w jednej celi – męża i kochanka.
WIĘCEJ NIŻ MIÓD (More Than Honey)
reż.: Markus Imhoof
scen. : Markus Imhoof, Kerstin Hoppenhaus
zdj.: Attila Boa, Jörg Jeshel
muz.: Peter Scherer
prod.: Szwajcaria/Niemcy/Austria 2012 (95 min)
Pszczoły to nie tylko istotne ogniwo ziemskiego ekosystemu, lecz również ważny czynnik plonotwórczy. Zamieszkują Ziemię równie długo jak człowiek, ale gdy one wyginą – jak twierdził Einstein – ludziom pozostaną nie więcej niż cztery lata życia. Nominowany do Oscara reżyser Markus Imhoof, który w życiu prywatnym jest wnukiem szwajcarskiego pszczelarza, opowiada o poważnym kryzysie, jaki dotyka obecnie populację pszczół. W ciągu ostatniej dekady wyginęły ich miliony. Czy to oznacza, że czeka nas totalny kryzys?
WSZYSCY MĘŻCZYŹNI WERONIKI (Era Uma Vez Eu, Verônica)
reż.: Marcelo Gomes
scen. : Marcelo Gomes
zdj.: Mauro Pinheiro Jr.
muz.: Tomaz Alves Souza
w.: Hermila Guedes (Verônica), Maeve Jinkings (Paciente), João Miguel, W.J. Solha, Karina Buhr
prod.: Brazylia/Francja 2012 (91 min)
Nagroda za reżyserię na MFF w San Sebastian’2012
Weronikę, absolwentka psychiatrii, rozpoczyna płatny staż w szpitalu. W miejscu pracy kobieta jest pewna siebie, stanowcza i wyniosła. W domu, gdzie mieszka z ojcem, uczuciowa, oddana i kochająca. Relacja, która łączy ją z rodzicielem, jest jednak nie do przełożenia na jej związki z mężczyznami. Weronika zapodziała gdzieś pokłady uczuć. Chociaż cieszy się powodzeniem u facetów i nie ma zahamowań w poszukiwaniu fizycznych uniesień, żadnego z nich nie jest w stanie dopuścić na tyle blisko, by seks stał się miłością.
ZAŚLEPIONA (Flying Blind)
reż.: Katarzyna Klimkiewicz
scen.: Caroline Harrington, Bruce McLeod, Naomi Wallace
zdj.: Andrzej Wojciechowski
muz.: Jon Wygens
w.: Helen McCrory (Frankie), Najib Oudghiri (Kahil), Kenneth Cranham (Victor), Lorcan Cranitch (Duncan), Tristan Gemmill (Robert), Scott Stevenson (agent), Rozane Jammal (Dima)
prod.: Anglia 2012 (90 min)
Główna bohaterka filmu, czterdziestoletnia Frankie, jest kobietą sukcesu, która w dodatku wdarła się w męską przestrzeń. Pracuje w przemyśle lotniczym, projektując bezzałogowe samoloty szpiegowskie. Z nikim nie jest związana na stałe, ale od czasu do czasu funduje sobie jakiś romans. Nieoczekiwanie zaczyna ją podrywać śniady, dwudziestoczteroletni student, szybko więc daje jemu i sobie przyzwolenie na coś więcej. Romansem Frankie interesują się służby specjalne.
ZOSTAŃ ZE MNĄ (Keep The Lights On)
reż.: Ira Sachs
scen.: Ira Sachs, Mauricio Zacharias
zdj.: Thimios Bakatakis
muz.: Arthur Russel
w.: Thure Lindhardt (Erik Rothman), Zachary Booth (Paul Lucy), Julianne Nicholson (Claire), Souleymane Sy Savane (Alassane), Paprika Steen (Karen), Sebastian La Cause (Russ), Sarah Hess (Katie)
prod.: USA 2012 (101 min)
Teddy Award na MFF w Berlinie’ 2012
Historia wieloletniego związku Erika i Paula. Ten pierwszy jako niezależny reżyser i przedstawiciel tolerancyjnego światka filmowego nie ma żadnych problemów z przynależnością do mniejszości seksualnej. Drugi z mężczyzn, wspinający się po szczeblach kariery prawnik. uzależniony od narkotyków, wyraźnie boi się otwartej deklaracji własnej odmienności. (...)