Na festiwalu zaprezentujemy następujące filmy reżysera:

NASZA KLASA

NASZA KLASA (Klass) reż. Ilmar Raag, scen. Ilmar Raag, muz. Martin Kallasvee, Paul Oja; Estonia 2007 (99 min)
w.: Vallo Kris (Kasper), Pärt Uusberg (Joosep), Lauri Pedaja (Anders), Paula Solvak (Thea

Specjalna nagroda jury oraz  FIPRESCI (Ilmar Raag) na MFF w Warszawie' 2007

Introwertyczny Joosep jest przedmiotem ordynarnych żartów swoich kolegów z klasy, których irytuje jego milczące usposobienie. Jedyne wsparcie ma w kumplu z ławki, Kasparze. Zaczepki wobec chłopaków przekraczają w końcu granicę ludzkiej godności. Po wyjątkowo obrzydliwym incydencie Joosep i Kaspar postanawiają, że pora coś z tym zrobić.
Podzielony na siedem rozdziałów film rozgrywa się w bezimiennym estońskim liceum. Nie jest to socjologiczne studium przemocy wśród młodzieży. Film jest uniwersalną refleksją na temat ciemnych stron ludzkiej duszy.

 

KERTU - MIŁOŚĆ JEST ŚLEPA (Kertu) prod. Estonia 2013 (98 min)


 

JA NIE WRACAM  (Ja nie wiernus) reż.: Ilmar Raag,   prod.: Estonia/Finlandia/Rosja/Białoruś/Kazachstan 2014 (110 min)

w.: Polina Puszkaruk (Ania), Wika Łobaczewa (Kristina), Andriej Astrachancew (Andriej Lucius), Siergiej Jaceniuk (Dima), Jurij Orłow (śledczy), Galina Mochałowa (babcia)

Ambitna wychowanka domu dziecka, Ania Morozowa, jakby na przekór dotychczasowemu życiu, które nie głaskało jej po głowie, dostaje od losu szansę. Kończy z wyróżnieniem studia i podejmuje pracę na uczelni. Ma natomiast problem z budowaniem osobistych relacji z mężczyznami. Z żonatym wykładowcą z uczelni wplątuje się w beznadziejny romans. Nie jest na tyle naiwna, żeby jego obietnice małżeństwa traktować poważnie, ale zarazem chce w nie wierzyć. Jeszcze gorzej wygląda znajomość z byłym kolegą z domu dziecka, Dimą. Dima, w przeciwieństwie do niej, nie wyszedł na życiową prostą. Trudni się dilerką narkotyków, a z Ani zrobił nieświadomą niczego paserkę. Sytuacja robi się groźna, kiedy dziewczyną zaczyna interesować się policja. Ani udaje się wprawdzie wymknąć z jej rąk, ale musi ukrywać się i zacząć żyć z dnia na dzień.  Tak trafia pomiędzy dworcowych kloszardów, a wskutek wywołanej przez nią awantury – do schroniska dla bezdomnych. Tutaj poznaje trzynastolatkę Kristinę, która pomaga jej w ucieczce. Ale coś za coś. Kristina chce się dostać do babci w Kazachstanie, a w takiej podróży przez całą Rosję może jej pomóc tylko Ania.