W POLSKIM OBIEKTYWIE

BO JESTEM STĄD reż.: Grzegorz Linkowski, prod.: Polska 2014 (44 min)

Film Linkowskiego spinają dwie narracyjne klamry o ogólniejszym sensie. Z jednej strony chodzi o zrozumienie, dlaczego w sposób wyjątkowo bolesny los dotknął kobiety z Warmii, a z drugiej strony wyłania się problem – zaledwie zarysowany – wyjątkowej brutalności żołnierzy radzieckich.

 

AKTORKA reż.: Kinga Dębska, Maria Konwicka, prod.: Polska 2015 (72 min)

Brązowe Grono (konkurs filmów dokumentalnych) na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie’ 2015

Film ten przedstawia w bardzo obszernym, choć ze zro­zumiałych względów nie absolutnie kompletnym zarysie, ak­torską odyseję Elżbiety Czyżewskiej, zmarłej przed pięcioma laty na raka. Historię rozgrywającą się głównie na emigracji, ale też podczas kilku powrotów do Polski. Poczynając od 1967 roku, kiedy to udało się jej wrócić na zdjęcia do filmu Wajdy, aż po teatralne występy przed polską publicznością na kilka lat przed śmiercią. Dokument wszechstronnie opi­suje dramat artystki zarysowany na tle jej prywatnego życia, które odsłania się we wspomnieniach licznego grona daw­nych przyjaciół, znajomych i współpracowników. Zarówno z ojczystego kraju, takich jak Beata Tyszkiewicz czy Daniel Olbrychski, jak i z wygnania, bo tak właśnie przez długi czas traktowała ona swoją przymusową emigrację. (…)

 

BODY/CIAŁO reż.: Małgorzata Szumowska, prod.: Polska 2015 (92 min)

w.: Janusz Gajos (prokurator), Maja Ostaszewska (Anna), Justyna Suwała (Olga), Ewa Dałkowska (przyjaciółka prokuratora), Adam Woronowicz (ordynator)

Srebrny Niedźwiedź za reżyserię na MFF w Berlinie’ 2015; Złote Grono na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie’ 2015

Ania prowadzi w szpitalu treningi z dziewczynami cho­rymi na anoreksję, a po godzinach praktykuje „brazylijski spirytyzm”. Wierzy, że zmarli szukają kontaktu z żywymi, chcą nam pomóc, piszą listy (ich treść w transie zapisuje ona sama). Ma pełne ręce roboty. Zmarłych przybywa, klientów też. Kiedy idzie uliczkami warszawskiego osiedla, raz po raz ktoś mówi jej „dzień dobry”. „Widzi pani, jaka tragedia się stała? Dziecko wypadło z okna...”. A ona tych zmarłych na­tychmiast widzi, tak jak widziała swojego synka: „Martwi­łam się, gdzie on jest, obudziłam się, a on sobie siedział...”.

 

CARTE BLANCHE reż.: Jacek Lusiński, prod.: Polska 2015 (101 min)

w.: Andrzej Chyra (Kacper Bielik), Urszula Grabowska (Ewa), Arkadiusz Jakubik (Wiktor), Eliza Rycembel (Klara), Tomasz Ziętek (Wojtek), Dorota Kolak (dyrektorka liceum), Andrzej Blumenfeld (Florczak)

Grand Prix na MFF w Szanghaju’ 2015

Historia nauczyciela historii z lu­belskiego liceum, który przez lata z powodzeniem ukrywał utratę wzroku. Pracuje tam zresztą do dziś mimo odkrycia jego tajemnicy. „Carte blanche” to właśnie ta historia prze­tworzona przez wyobraźnię scenarzysty.

 

CZAS NIEDOKOŃCZONY reż.: Dariusz Gajewski, prod.: Polska 2015 (40 min)

Nie opowiadajcie razem i osobno/że nie ma ludzi nieza­stąpionych/bo przecież moja matka/łagodna i nieubłagana/ cała w czasie teraźniejszym niedokończonym…

Tak zaczyna się wiersz księdza Jana Twardowskiego Czas niedokończony. Tak też zatytułowany jest film, w którym wiersze słynnego duchownego-poety stają się w ujęciu je­go czytelników swoistym komentarzem do życia i wydarzeń współczesnego świata.

 

CZASEM ŚNIĘ, ŻE LATAM reż.: Anna Popiel-Machnicka, prod.: Polska 2013 (70 min)

Twoje ciało jest dla ciebie wszystkim – słyszy Weroni­ka, bohaterka filmu „Czasem śnię, że latam”. Dużo w tym prawdy, gdyż jest ona zawodową tancerką. Reżyserka Aneta Popiel-Machnicka pokazuje, jak ciężki jest los baletnicy.

 

JAK CAŁKOWICIE ZNIKNĄĆ reż.: Przemysław Wojcieszek, prod.: Polska 2014 (97 min)

w.: Agnieszka Podsiadlik (Mała Rozbójniczka), Pheline Roggan (Gerda), Tomasz Tyndyk (gość w klubie)

Zawsze wyczulony na popkulturę, przy nowej pro­dukcji Wojcieszek jako autorkę muzyki zatrudnił Julię Mar­cell, Polkę od kilku lat mieszkającą i robiącą karierę w Ber­linie. Akcję filmu umieścił właśnie w tym mieście, gdzie znalazł nie tylko nową publiczność, ale też finansowanie, a film został zagrany po niemiecku.

Bohaterki, Gerda i Mała Rozbójniczka, tworzą niebanal­ną parę. Ich medium to wzrok i ruch. Są w świecie jak dwie cząsteczki, które na pewien czas znalazły wspólny wektor poruszania się, choć nie mają celu. Idą na żywioł, dokładnie jak reżyser przy produkcji filmu. Ich znajomość trwa jedną noc.

 

JASTER. TAJEMNICA HELA reż.: Marek Tomasz Pawłowski, prod.: Polska 2015 (59 min)

Film dokumentalny o tragicznym losie niesłusznie posą­dzonego o zdradę bojownika oddziałów specjalnych Kedywu Armii Krajowej Stanisławie Jasterze , ps. Hel, który na skutek tragicznego splotu okoliczności , po serii wsyp w AK w War­szawie latem 1943 roku sam został przez towarzyszy broni niesłusznie posądzony o kolaborację z Niemcami i w trybie pospiesznego, najprawdopodobniej prewencyjnego wyroku zginął w lipcu 1943 roku.

 

JUREK reż.: Paweł Wysoczański, prod.: Polska 2014 (80 min)

w.: Sebastian Nawrat, Dariusz Chojnacki, Alina Chechelska, Krzysztof Koła, Bartosz Gburek, Elżbieta Wieciech, Michał Tramer, Cecylia Kukuczka

Grand Prix na Festiwalu w Vancouver ’2015

24 października 1989 roku podczas wyprawy na Lhotse ginie Jerzy Kukuczka. Po raz pierwszy jedzie w Himalaje z pieniędzmi, sprzętem, naprawdę sławny. Jego śmierć to splot złych okoliczności, zapewne przypadek, dramat, któ­rego raczej nie sposób było uniknąć.

Dokument Pawła Wysoczańskiego nie skupia się jed­nak na zagadce śmierci himalaisty. Jest to obraz człowie­ka, który pnie się do góry – w sensie dosłownym, ale też metaforycznym i symbolicznym.

 

MÓW MI MARIANNA reż.: Karolina Bielawska, prod.: Polska 2015 (75 min)

Złoty Róg dla najlepszego filmu dokumentalnego oraz nagroda dla najlepszego producenta (Zbigniew Domagalski) i nagroda publiczności na Krakowskim Festiwalu Filmowym’2015

To nie jest film o zjawisku transseksualizmu, lecz o kobiecie, która nosiła przedtem imię męskie i nie mo­gła żyć jako osoba, którą czuje się naprawdę. Bohaterka „Mów mi Marianna” zdecydowała się opowiedzieć swoją historię przede wszystkim po to, żeby ci, którzy film zoba­czą, mogli lepiej zrozumieć, jak to jest paść ofiarą pomyłki natury.

 

NOC WALPURGII reż.: Marcin Bortkiewicz, prod.: Polska 2015 (74 min)

w.: Małgorzata Zajączkowska (Nora Sedler), Philippe Tłokiński (Robert), Monika Mariotti (garderobiana), Mieczysław Gajda (portier)

Nagrody za scenariusz i rolę kobiecą (M. Zajączkowska) oraz nagrody dziennikarzy, jury młodzieżowego i publiczności na Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” w Koszalinie’ 2015

Jest rok 1963. Młody mężczyzna to Robert (Philippe Tłokiński), szwajcarski dziennikarz, który do hotelu przy­jechał, aby zrobić wywiad z wielką operową diwą, Żydów­ką, Norą Sandler (Małgorzata Zajączkowska). Ma aryjską urodę, dobre maniery i bezczelność w jasnych oczach, którą diwa dostrzeże od razu – choć nie da tego po sobie poznać. W scenicznym makijażu i dziwacznym kostiumie płetwo­nurka, pod którym nosi skąpy gorset oraz pas do pończoch zaprosi go do swojej garderoby i od początku będzie śmia­ło przekraczać granice zawodowego spotkania.

 

SĄSIADY reż.: Grzegorz Królikiewicz, prod.: Polska 2014 (95 min)

w.: Marek Dyjak (Ważniak), Kamila Wojciechowicz (żona Ważniaka), Andrzej Lipiński (Noblista), Ewa Dałkowska (pielęgniarka), Sławomir Sulej (sąsiad), Krystyna Tkacz (żona Sąsiada), Ewa Błaszczyk (Sąsiadka), Katarzyna Herman (Żona), Jacek Poniedziałek (Mąż)

Ekranizując opowiadania Adriana Markowskiego. Tytułowe „sąsiady” to ludzie prości, ale mający swoją moralność i swoje niepisane prawa. Tu żona robi mężowi wyrzuty, że od ślubu jej nie pobił. Inni biją, znaczy, że kochają. Ksiądz przychodzi do prostytutki, która – chcąc go uwieść – przebiera się za zakon­nicę. Ktoś stoi we wrzącej od agresji kolejce po wigilijnego karpia, gdzie pada żart: „Znaleźli sposób na niedożywienie i bezrobocie: niech głodni zjedzą bezrobotnych”. Zdradzana żona beznadziejnie kocha męża, ale uderzy go, gdy będzie znęcał się nad własną matką.

 

W POSZUKIWANIU UTRACONEGO KRAJOBRAZU reż.: Leo Kantor, prod.: Polska/Szwecja 2014 (40 min)

Leo Kantor, polski reżyser, nauczyciel akademicki i pu­blicysta żydowskiego pochodzenia, mieszkający w Szwecji od 1968 roku, po 46 latach wraca do Wrocławia, żeby opo­wiedzieć historię Żydów na tej ziemi. Na premierę przyszli ludzie młodzi i starsi. Ci starsi płakali, ci młodsi zadawali ciekawe pytania. Rezultat okazał się więcej niż znakomity.

 

ZAWÓD FOTOGRAF reż.: Natasza Ziółkowska-Kurczuk, prod.: Polska 2015 (46 min)

Lublin jest miastem, z którego wyszli i do którego przybywali wielcy fotografowie. Nazwiska takie jak Wan­da Chicińska, Józef Czechowicz, Edward Hartwig, Ste­fan Kiełsznia, Tadeusz Rolke, Bogdan Konopka znane są w Polsce i za granicą, a wszystkie te osoby łączy fotografia i Lublin. Historia fotografii zaczyna się w tym mieście prawdopodobnie wraz z rokiem 1846, kiedy to pierwszy dagerotypista w atelier przy Krakowskim Przedmieściu wykonuje portret rodziny. Od tego czasu rzemieślnicy i ar­tyści, dokumentaliści, amatorzy i zawodowcy nieustannie pokazują oblicze miasta i jego mieszkańców. Dokumentu­ją najważniejsze wydarzenia i życie codzienne

 

ZBLIŻENIA reż.: Magdalena Piekorz, prod.: Polska 2014 (73 min)

w.: Joanna Orleańska (Marta), Ewa Wiśniewska (matka Marty), Łukasz Simlat (Jacek), Andrzej Seweryn (ojciec Marty)

Reżyser  portretuje losy związku Marty i Jacka (Łukasz Simlat). Młodzi małżonkowie próbują żyć na wła­sny rachunek, ale od przyciągania genów nie ma ucieczki. Miłość, dobra miłość, kończy się dramatem.

 

ZDJĘCIE reż.: Maciej Adamek, prod.: Polska 2012 (80 min)

w.: Maciej Łagodziński (Adam), Karolina Gorczyca (Ewa), Antoni Pawlicki (Przemek), Stanisława Celińska (babcia Adama), Andrzej Chyra (ojciec Adama), Aleksandra Konieczna (matka Adama)

„Zdjęcie” jest historią 17-letniego Adama (Maciej Łago­dziński), który podejrzewa, że jego ojciec nie jest jego praw­dziwym rodzicem i wyrusza w podróż, by dotrzeć do prawdy.

Motywem, który skłania go do poszukiwań, jest zdjęcie jego matki w ciąży w towarzystwie obcego mężczyzny. To także historia przyjaźni ze starszym o dwa lata Przemkiem (Antoni Pawlicki) oraz pierwszej miłości do dziewczyny (Karolina Gorczyca), która może tę przyjaźń zniszczyć. Jest też zdrada i śmierć.

 

PAC! reż.: Alicja Błaszczyńska, prod.: Polska 2012 (1 min)

Historia kobiety, która chciała się wykąpać. Na nieszczę­ście ta zwyczajna czynność okazała się tragiczna w skutkach. Zabawna wariacja na temat arachnofobii.

 

MIZANTROPIA reż.: Ewa Sobczak, prod.: Polska 2013 (1 min)

Impulsem do stworzenia fraszki „Mizantropia” był kosz­marny sen i przebudzenie o świcie, wywołane perspektywą pójścia do pracy. Każdy, kto pracował w korporacji przy­najmniej raz w życiu musiał fantazjować o apokalipsie lub o ogniu piekielnym, trawiącym nielubianych współpracow­ników, a każda sekretarka uczy się, że nienawiść jest rzeczą ludzką. Zwłaszcza w poniedziałek rano. Animacja powsta­ła w ramach zajęć na Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych i jest ona debiutem autorki.