Masterclass z Kazimierzem Kutzem

Kazimierz Kutz zajmuje w polskim kinie miejsce osobne. Nie tylko jako piewca tematyki śląskiej. Również ze względu na specyficzny, nie dający pomylić się z niczym innym charakter autorskiego pisma. I na konsekwencję w podążaniu w tym co robi własną ścieżką. Poza środowiskowymi układami i koteriami. Najbardziej ceni sobie niezależność twórczą. Stąd często idzie pod prąd aktualnych mód i słusznych, poprawnych politycznie trendów. Może dlatego też odsuwany jest na margines. Co i tak nie jest w stanie przesłonić wielkości jego kina.

KRZYŻ WALECZNYCH reż. Kazimierz Kutz

Polska 1959 (86 min)

w.: Jerzy Turek, Aleksander Fogiel, Grażyna Staniszewska, Zbigniew Cybulski

Trzy nowele, oparte na opowiadaniach Józefa Hena, osadzone w czasie między wojną a pokojem.Ich bohaterowie próbują wrócić do normalnego życia po wojennej traumie. I odbudować swoje prywatne światy, które legły w gruzach.

NIKT NIE WOŁA reż. Kazimierz Kutz

Polska 1960 (86 min)

w.: Henryk Boukołowski, Zofia Marcinkowska, Barbara Krafftówna, Aleksander Fogiel

Bożek do końca wojny walczył w podziemiu, po jej zakończeniu chce zerwać z przeszłością i zacząć nowe życie na ziemiach odzyskanych. Jednak przeszłość nie daje tak łatwo o sobie zapomnieć. Może szansą stanie się dopiero miłość do kobi

SÓL ZIEMI CZARNEJ reż. Kazimierz Kutz

Polska 1969 (103 min)

w.: Olgierd Łukaszewicz, Jan Englert, Jerzy Cnota, Daniel Olbrychski

Złote Grona za scenariusz, zdjęcia i scenografię oraz nagroda publiczności na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie'1970; Grand Prix na MFF w Grenoble'1971

Powstanie śląskie z 1920 roku stało się dla Kutza okazją do nakręcenia epickiej ballady o tym rozdartym zakątku Polski. Na historycznym tle opisuje losy siedmiu braci, którzy poszli walczyć o polski Śląsk. Dla najmłodszego z nich, to także okres inicjacji w dorosłe życie. I czas na pierwszą, młodzieńczą miłość. 

PERŁA W KORONIE reż. Kazimierz Kutz

Polska 1971 (121 min)

w.: Olgierd Łukaszewicz, Łucja Kowolik, Franciszek Pieczka, Jan Englert

Złote Grono na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie'1972; Grand Prix na MFF w Mediolanie'1972; Grand Prix i nagroda za reżyserię na MFF w Panamie'1972

Lata 30. ubiegłego wieku. Górnicy bronią kopalni przed zamknięciem przez niemieckich właścicieli. Raczej pozwolą zatopić się razem z nią, niż zgodzić się na utratę miejsca pracy. Bo dla górnika kopalnia to świętość. Podobnie jak rodzina, której zakodowane w pamięci obrazy dodają im siły w ten czas próby.