SACRUM I PROFANUM
POD SŁOŃCEM SZATANA – Maurice Pialat, Francja 1987, 93’
Złota Palma na MFF w Cannes 1987
Adaptacja powieści Georgesa Brnanosa. Ksiądz Donissan wierzy, że świat jest we władzy Szatana i że – w pewnym sensie – on sam jest wykonawcą woli Złego. To doprowadza go do sytuacji, w której sam staje się źródłem i natchnieniem grzechu. Dość kontrowersyjna eksplikacja filozoficznych koncepcji katolickiego pisarza, dokonana przez reżysera ateistę.
Adaptacja powieści Georgesa Brnanosa. Ksiądz Donissan wierzy, że świat jest we władzy Szatana i że – w pewnym sensie – on sam jest wykonawcą woli Złego. To doprowadza go do sytuacji, w której sam staje się źródłem i natchnieniem grzechu. Dość kontrowersyjna eksplikacja filozoficznych koncepcji katolickiego pisarza, dokonana przez reżysera ateistę.
Jest opowieścią o św. Franciszku z Asyżu. Rosselini przeniósł na ekran historię św. Franciszku z Asyżu zachowując epizodyczną strukturę książki – jedenaście wybranych fragmentów – i jej półlegendarny charakter. Akcja filmu toczy się we Włoszech na początku XIII w. w czasie gdy szerzą się konflikty między niezależnymi miastami. Wśród społeczeństwa panują głód i choroby. Kler jest skorumpowany i chciwy. Wtedy też pojawia się Giovanni Bernardone. Zaczyna głosić idee prostoty, miłości i pokory. „Franciszek, kuglarz boży” jest filmem o próbie znalezienia harmonii pomiędzy człowiekiem, a naturą.
GALILEUSZ – Liliana Cavani, Wlochy/Bułgaria 1969, 105’
Teoria Galileusza stawiająca Słońce, a nie Ziemię w centrum wszechświata spotkała się z gwałtownym sprzeciwem Kościoła, który uznał ją za herezję. Mimo to Galileusz kontynuował swoje badania we Florencji do czasu, gdy został aresztowany i postawiony przed sądem w 1633 r. Liliana Cavani pokazuje dramat człowieka, który w pojedynkę przeciwstawia się potędze Kościoła. Historię przedstawia dynamicznie i z niezwykłą dramaturgią.
ŻYWOT BRIANA – reż. Terry Jones, Anglia 1979
Film zrealizowany przez członków grupy Monty Python opowiada historię pewnego człowieka, który w pierwszym wieku naszej ery urodził się w Galilei z nieznanego ojca. Nie chodzi tu o dosłowną parodię wątków z Nowego Testamentu. Brian, przypadkiem urodzony tej samej nocy w Betlejem co Jezus, choć w sąsiedniej stajence (co początkowo wprowadza w błąd Trzech Króli), przeżywa paralelne do Chrystusa koleje losów. Wzięty za Mesjasza stara się uwolnić równocześnie od swoich żydowskich wyznawców i prześladowców.
JEZUS Z MONTREALU – Denys Arcand, Francja/Kanada 1989, 119’
Młody aktor z Montrealu na zlecenie miejscowego proboszcza Józefa ma uwspółcześnić formę dorocznego misterium pasyjnego. Przedsięwzięcie to traktuje jako wyzwanie, pragnąć stworzyć oryginalne dzieło. Jego spektakl ukazujący przebieg Męki Pańskiej staje się wielkim wydarzeniem, zyskującym uznanie widzów, ale wywołuje skandal wśród ortodoksyjnych katolików. Historia ewangeliczna zostaje wpisana przez Arcanda w kontekst i realność współczesności - w krąg społeczeństwa zniewolonego wszechwładną konsumpcją. Oprócz rozważań nad moralnością współczesnego świata film przynosi dojrzałą refleksję na temat chrześcijańskiej etyki i religijnego kanonu, wartości, o które walczy - w ujęciu Arcanda - tylko artysta.
