CUD-NIE

(według dramatu Larsa Norena)
wyk.: Henryk Hryniewicki
 

Grand Prix na Festiwalu "Zdarzenia" w Tczewie'2006

Akcja dramatu rozgrywa się w "miejscu, które jest ciszą po krzyku", w "środku miasta", w środowisku bliżej nierozpoznanych bohaterów. Mimochodem wspomina się o jakichś "pieprzonych heroinistach", o tym, "co go ukrzyżowali", o prześladowanych Kurdach, a nawet o wyższości jedzenia z Burger Kinga nad tym z McDonalds'a. Kol, jeden z trzech pojawiających się w dramacie bohaterów, mówi o ludziach: "Są tacy, co leżą martwi przez dwa, trzy lata. i nikt za nimi nie tęskni, co wcale nie znaczy, że zaczęłoby się za nimi tęsknić, gdyby leżeli kilka lat dłużej". Miejsce, które jest ciszą po krzyku, to wysypisko będące schronieniem dla wrzuconych w nawias ludzi rozpaczliwie szukających bliskości; obraz beznadziejnej bezczynności. Kol i Keer, niczym Vladimir i Estragon. próbują rozmawiać. Ale w przeciwieństwie do Beckettowskich bohaterów nie mają już na kogo czekać, nie mają nawet złudzeń. Jeśli czekają, to tylko po to, aby podzielić los tego, "którego ukrzyżowali".

Tomasz Kireńczuk „Didaskalia”